19.10.24.Untouchables News.....अछूत समाचार.தீண்ட தகாதவர் செய்திகள்.by Team சிவாஜி. शिवाजी .Shivaji
Buddha Dhamma Academy.asi
What is our purpose in life?
The traditional answer to this is that our purpose is to attain nirvana and stop the endless cycle of rebirths and suffering. But the idea of a general purpose for mankind suggests that someone or something created that purpose, which in turn suggests an omnipotent deity.
The way I think of it is that we have no pre-ordained purpose. We evolved, and here we are. Because we also evolved language and conceptual thinking, we got stuck with this concept of a self, an ego that makes us feel separate from everything else. The ego needs constant reassurance of its importance, which is why we cling to our views and defend them fanatically, and why we are constantly criticizing others. Our ego rules our lives. It is terrified of being snuffed out.
We handle this in different ways. Some of us have lots of kids so we can feel that a part of us lives on forever through our descendants. Some of us perform heroic deeds so that our names will live on in history forever. Some of us get onto Ripley's Believe It Or Not with the world's longest moustache or beating the world record for smashing melons with our head, or some such nonsense, so that we'll achieve digital immortality. Some of us cling to the idea that a god will give us eternal life in some form after death.
For those of us who don't find this pseudo-immortality or unguaranteed immortality satisfying, there's a need to create our own purpose in life. This is where Buddhism fits the bill nicely. Instead of being ruled by the ego and its fears, get rid of it! Being rid of the ego and the suffering it brings is what Ajahn Jagaro called "True Freedom" - a very appealing idea for all of us.
If we don't achieve true freedom in this life, we should get another chance in a future life. But simply diminishing the ego and increasing freedom in this life seems like a worthwhile purpose to me.
..
Buddha Dhamma Academy.asi
Conspiracy to divide and fight Dalits… Mayawati lashes out at Haryana government’s decision on reservation
The new BJP government of Haryana decided to implement classification in Scheduled Caste reservation. Mayawati called it a conspiracy to divide Dalits and end reservation. She also questioned the central leadership of BJP. The Supreme Court had allowed sub-classification of Scheduled Castes.
Edited by Raghavendra Shukla
Lucknow: Nayab Singh Saini government of Haryana decided to implement sub-classification in Scheduled Caste reservation in its very first cabinet meeting. Bahujan Samaj Party (BSP) supremo and former UP CM Mayawati reacted to this decision of the Haryana government. Targeting the BJP, she called it a decision to end reservation. Expressing displeasure over the decision of the BJP government of Haryana, she said that the decision to implement a new system of quota within the reservation quota is a conspiracy to divide the Dalits again and keep them fighting among themselves. This is not only an anti-Dalit, but a completely anti-reservation decision.
BSP chief Mayawati wrote on social media platform X on Friday, “The decision of the new BJP government of Haryana to implement classification in the reservation of SC community, that is, to implement a new system of quota within the reservation quota, is a conspiracy to divide the Dalits again and keep them fighting among themselves. This is not only an anti-Dalit but also a deeply anti-reservation decision.” In another post, she wrote, “The fact that the central leadership of BJP did not come forward to stop the Haryana government from doing this also proves that like the Congress, BJP is also engaged in a conspiracy to first make the reservation inactive and ineffective and ultimately end it, which is extremely unfair and BSP is strongly opposed to it. In fact, BSP is the name of the struggle against the ‘divide and rule’ conspiracy of casteist parties in the SC-ST and OBC society and their anti-reservation conspiracy etc. Our struggle to organize and unite these classes and make them the ruling class will continue.” Let us tell you that in August this year, a seven-judge Constitution Bench headed by CJI DY Chandrachud had allowed the sub-classification of Scheduled Castes. So that separate quota can be provided for more backward groups within the Scheduled Castes. After the formation of BJP government for the third time in Haryana, on Friday, CM Naib Singh Saini implemented the decision of quota within quota in Scheduled Caste reservation in the first cabinet meeting, implementing the decision of the Supreme Court.
About the author
Raghavendra Shukla
Raghavendra Shukla chose the path of journalism due to his interest in reading and writing. After obtaining a diploma in journalism from the Indian Institute of Mass Communication, New Delhi, he got admission in Jansatta as a trainee sub editor in July 2017. After that, he became a part of the Lucknow team of Navbharat Times Online. Currently, he is posted here on the post of Senior Digital Content Producer.
Courtesy : Hindi News
Four sentenced to 30-year RI for forcing Dalit girl into sex trade
Fine of ?1 lakh imposed on each accused. The survivor, who hailed from an impoverished household, was lured into sex trade in 2015 by the gang that peddled her to around 15 clients
The Hindu Bureau
THIRUVANANTHAPURAM, The Fast Track Special Court, Kattakada, sentenced four persons, who forced a minor Dalit girl into a sex racket, to rigorous imprisonment for 30 years and also imposed a fine of ?1 lakh on each on Friday.
Special Judge R. Ramesh Kumar pronounced the verdict against Sreekala, alias Kala, 47, of Meppukada; Shahidha Beevi, alias Shyni, 52, of Malayinkeezhu; Sadashivan, 71, of Maranalloor; and Sumesh, alias Ramesh, 33, of Vellanad who were found guilty under various provisions of the Indian Penal Code and the Protection of Children from Sexual Offences Act.
Default on fines
While the fine amounts will be handed over to the survivor, the court recommended the District Legal Service Authority to provide adequate compensation to her. A default on fines will lead to additional imprisonment for one year and five months.
The survivor, who hailed from an impoverished household, was lured into sex trade in 2015 by the gang that peddled her to around 15 clients. The racketeers had themselves raped her several times.
Girl approaches police
The racket came to light around two years later when the girl, then aged 17, had approached the Vilappilsala police in August 2017 to complaint against a youth who allegedly impregnated her. Later, on being provided counselling, the survivor revealed that she had been sexually abused by several others.
The police, led by the then Nedumangad Deputy Superintendent of Police (Dy.SP) J.K. Dinil, registered two separate cases. The probe continued for the others who sexually exploited the girl, official sources said.
While Mr. Dinil was the investigation officer, his successor Dy.SP Anil Kumar submitted the chargesheet in court. The prosecution, led by special public prosecutor D.R. Pramod, examined 36 witnesses and presented 58 exhibits and 13 material objects.
दलित लड़की को देह व्यापार में धकेलने के आरोप में चार को 30 साल की सश्रम कारावास की सजा
19 अक्टूबर, 2024 को पोस्ट किया गया

प्रत्येक आरोपी पर ₹1 लाख का जुर्माना लगाया गया। उत्तरजीवी, जो एक गरीब घर से थी, को 2015 में गिरोह द्वारा यौन व्यापार में धकेल दिया गया था, जिसने उसे लगभग 15 ग्राहकों को बेच दिया था।
द हिंदू ब्यूरो
तिरुवनंतपुरम, कट्टकडा की फास्ट ट्रैक स्पेशल कोर्ट ने शुक्रवार को एक नाबालिग दलित लड़की को सेक्स रैकेट में धकेलने वाले चार लोगों को 30 साल के कठोर कारावास की सजा सुनाई और प्रत्येक पर 1 लाख का जुर्माना भी लगाया।
विशेष न्यायाधीश आर. रमेश कुमार ने मेपुकड़ा की 47 वर्षीय श्रीकला उर्फ काला के खिलाफ फैसला सुनाया; मलयिन्कीझु की 52 वर्षीय शाहिदा बीवी उर्फ शायनी; मरानल्लूर के 71 वर्षीय सदाशिवन; और वेल्लानाड के 33 वर्षीय सुमेश उर्फ रमेश को भारतीय दंड संहिता और यौन अपराधों से बच्चों के संरक्षण अधिनियम के विभिन्न प्रावधानों के तहत दोषी पाया गया।
जुर्माने में चूक
जबकि जुर्माने की रकम पीड़िता को सौंप दी जाएगी, अदालत ने जिला कानूनी सेवा प्राधिकरण को उसे पर्याप्त मुआवजा प्रदान करने की सिफारिश की। जुर्माना अदा न करने पर एक वर्ष और पांच माह का अतिरिक्त कारावास भुगतना होगा।
उत्तरजीवी, जो एक गरीब घर से थी, को 2015 में गिरोह द्वारा यौन व्यापार में धकेल दिया गया था, जिसने उसे लगभग 15 ग्राहकों को बेच दिया था। रैकेट चलाने वालों ने खुद उसके साथ कई बार रेप किया था।
लड़की पुलिस के पास पहुंची
यह रैकेट लगभग दो साल बाद तब सामने आया जब 17 साल की लड़की ने अगस्त 2017 में एक युवक के खिलाफ शिकायत करने के लिए विलापिलसला पुलिस से संपर्क किया, जिसने कथित तौर पर उसे गर्भवती किया था। बाद में, परामर्श दिए जाने पर, पीड़िता ने खुलासा किया कि कई अन्य लोगों ने उसका यौन शोषण किया था।
पुलिस, तत्कालीन नेदुमंगड पुलिस उपाधीक्षक (डीएसपी) जे.के. के नेतृत्व में। डिनिल ने दो अलग-अलग मामले दर्ज किए। आधिकारिक सूत्रों ने बताया कि लड़की का यौन शोषण करने वाले अन्य लोगों की जांच जारी है।
जबकि श्री डिनिल जांच अधिकारी थे, उनके उत्तराधिकारी पुलिस उपाधीक्षक अनिल कुमार ने अदालत में आरोप पत्र दाखिल किया। अभियोजन पक्ष का नेतृत्व विशेष लोक अभियोजक डी.आर. प्रमोद ने 36 गवाहों से पूछताछ की और 58 प्रदर्शनियाँ और 13 भौतिक वस्तुएँ प्रस्तुत कीं।
ஜம்மு காஷ்மீர் வரலாற்றில் இது முதல் முறை-ஒதுக்கீடு
ஜம்மு காஷ்மீர் புதிய அமைச்சரவையில் முதல்வர் உமர் அப்துல்லா ,சஹீனா இட்டூ என்கிற பெண் அமைச்சர் மற்றும் ஜாவிட்தார் என்று மூன்று அமைச்சர்கள் காஷ்மீர் ரீஜனை சார்ந்தவர்கள்.
துணை முதல்வர் சுரீந்தர் சௌத்ரி மற்றும் சுயேச்சை எம்எல்ஏ சதீஸ் சர்மா இருவரும் ஜம்முவில் இருந்து இந்துக்களின் அடையாளமாக அமைச்சர்களாக பதவி ஏற்று இருக்கிறார்கள்
ஜம்முவின் பூஞ்ச் மாவட்டத்தில்
உள்ள மெந்தர் என்கிற பழங்குடி
இனத்திற்கு ஒதுக்கப்பட்ட ரிசர்வ் தொகுதியில் வெற்றி பெற்ற ஜாவிட் ரானா என்பவரும் தேசிய மாநாட்டு கட்சியின் சார்பாக அமைச்சராகி இருக்கிறார்.
ஜம்மு காஷ்மீர் வரலாற்றில் ரிசர்வ் தொகுதிகள் உருவாக்கப்பட்டு அதில் இருந்து எஸ்சி மற்றும் எஸ்டி பிரிவுகளில் இருந்து சட்டமன்ற உறுப்பினராக தேர்வாகி அவர்கள் அமைச்சராக பதவி ஏற்பது இது
தான் முதல் தடவையாகும்.
இது தான் உண்மையான சமூக
நீதியின் அடையாளமாகும்.பிஜேபி உருவாக்கிய புதிய ஜம்மு காஷ்மீர் தான் சமூக நீதியின்படி உருவாக்க பட்டது. காங்கிரஸால் உருவாக்கப்பட்ட ஜம்மு
காஷ்மீர் மதத்தின் படி ஜம்மு காஷ்மீரை இந்தியாவில் இருந்து பிரித்து வைத்து இருந்தது.l
மோடியால் உருவாக்கப்பட்ட புதிய காஷ்மீரில் அம்பேத்கர் உருவாக்கிய அரசியல் அமைப்பு சட்டப்படி சட்டமன்ற தொகுதிகள் உருவாக்கப்பட்டு அதன் படி தேர்தல் நடைபெற்றதால் ஒரு பழங்குடி இனத்தின் அடையாளமாக இன்று ஒரு அமைச்சர் ஜம்மு காஷ்மீரில் பதவி ஏற்று இருக்கிறார்.
இது தாங்க உண்மையான ஜனநாயகம் சமூக நீதியின் அடையாளம்.
பகிர்வு பதிவு முகநூலில் இருந்து.
This is the first time-allocation in the history of Jammu and Kashmir
In the new cabinet of Jammu and Kashmir, Chief Minister Omar Abdullah, a woman minister named Sahina Ittoo and Javidhar are three ministers from the Kashmir region.
Deputy Chief Minister Surinder Choudhary and independent MLA Satish Sharma have both been inducted as ministers from Jammu as symbols of Hinduism.
of Jammuin Poonch district
A tribe called Mendar
Javid Rana, who won the caste reserved seat, has also become a minister on behalf of the National Conference Party.
In the history of Jammu and Kashmir, reserve constituencies have been created from which members of the SC and ST sections are selected as legislators and they take office as ministers.
It is the first time.
This isThat's real social
It is a symbol of justice. The new Jammu and Kashmir created by BJP was created according to social justice. Jammu formed by Congress
According to the Kashmiri religion, Jammu and Kashmir was separated from India.l
In the new Kashmir created by Modi, the political system created by Ambedkar created legislative constituencies and elections were held accordingly.Today, a minister takes office in Jammu and Kashmir as a symbol of tribalism.
It bears the mark of true democracy and social justice.
यह जम्मू-कश्मीर के इतिहास में पहली बार आवंटन है
जम्मू-कश्मीर की नई कैबिनेट में मुख्यमंत्री उमर अब्दुल्ला, साहिना इट्टू नाम की एक महिला मंत्री और जावीधर कश्मीर क्षेत्र से तीन मंत्री हैं।
उपमुख्यमंत्री सुरिंदर चौधरी और निर्दलीय विधायक सतीश शर्मा दोनों को हिंदुत्व के प्रतीक के रूप में जम्मू से मंत्री के रूप में शामिल किया गया है।
जम्मू केपुंछ जिले में
मेंडर नामक जनजाति
जाति आरक्षित सीट से जीतने वाले जाविद राणा भी नेशनल कॉन्फ्रेंस पार्टी की ओर से मंत्री बन गए हैं.
जम्मू और कश्मीर के इतिहास में, आरक्षित निर्वाचन क्षेत्र बनाए गए हैं जहां से एससी और एसटी वर्गों के सदस्यों को विधायक के रूप में चुना जाता है और वे मंत्री के रूप में पद ग्रहण करते हैं।
यह पहली बार है।
यह हैवह वास्तविक सामाजिक है
यह न्याय का प्रतीक है। भाजपा ने जो नया जम्मू-कश्मीर बनाया है, वह सामाजिक न्याय के अनुरूप बनाया गया है।'' जम्मू कांग्रेस द्वारा बनाया गया
कश्मीरी धर्म के अनुसार जम्मू-कश्मीर को भारत से अलग किया गया था।l
मोदी द्वारा बनाए गए नए कश्मीर में अंबेडकर द्वारा बनाई गई राजनीतिक व्यवस्था के अनुसार विधायी निर्वाचन क्षेत्र बनाए गए और चुनाव हुए।जम्मू-कश्मीर में एक मंत्री आज आदिवासीवाद के प्रतीक के रूप में पदभार ग्रहण कर रहे हैं।
यह सच्चे लोकतंत्र और सामाजिक न्याय का प्रतीक है।
फेसबुक से रिकॉर्ड साझा करना।
நேர்காணல் | 'நான் என் வழியில் உழைத்தேன்': ஷைலஜா பாய்க் தலித் பெண்களின் கருத்துக்கள், உயரடுக்கு பாசாங்குகள் மற்றும் 'மேதை'யைத் தழுவுதல்
அக்டோபர் 19, 2024 அன்று வெளியிடப்பட்டது
"சாதி அமைப்பு தெற்காசிய சமூகம், அரசியல் மற்றும் பொருளாதாரம் ஆகியவற்றில் பரவியுள்ளது, இந்த உண்மையை யாரும் மறுக்கவோ அல்லது வெட்கப்படவோ முடியாது."
சௌமஸ்ரீ சர்க்கார்
இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்பு, சாதி மற்றும் பாலினம் குறித்த உலகின் தலைசிறந்த அறிஞர்களில் ஒருவரான ஷைலஜா பாய்க், மேக்ஆர்தர் அறக்கட்டளை வழங்கிய மதிப்புமிக்க ‘மேதை’ மானியத்தைப் பெறுபவர் என்று பெயரிடப்பட்டார். பாய்க் தனது வேலையில் தலித் முன்னோக்குகளை மையப்படுத்தியதற்காகவும், சாதி மற்றும் பாலின ஒடுக்குமுறை ஒன்றுடன் ஒன்று சேரும் வழிகளில் நெருக்கமான மற்றும் இரக்கமற்ற கவனம் செலுத்துவதற்காகவும் அறியப்படுகிறார். இந்த அறக்கட்டளை அவளுக்கான மேற்கோளில் குறிப்பிட்டுள்ளது.
பைக்கின் முதல் புத்தகம், நவீன இந்தியாவில் தலித் பெண்கள் கல்வி: இரட்டைப் பாகுபாடு, 2014 இல் வெளியிடப்பட்டது, இது காலனித்துவ மற்றும் சமகால மகாராஷ்டிராவில் உள்ள ஏஜென்சியின் ஆய்வு ஆகும். அவரது அடிப்படைப் படைப்பான தி வல்காரிட்டி ஆஃப் காஸ்ட்: தலித்ஸ், செக்சுவாலிட்டி, அண்ட் ஹ்யூமனிட்டி இன் தற்கால இந்தியாவில் தலித் பெண்கள் தலைமையிலான கலை நிகழ்ச்சிகள் என்ன மோசமானது மற்றும் அப்படிப்பட்ட வகைப்பாடு என்ன சாதிக்க முயல்கிறது. பைக்கின் கள நேர்காணல்கள் புத்தகங்கள், கட்டுரைகள் மற்றும் கருத்துத் துண்டுகள் முழுவதும் அவரது எழுத்தில் உயிர்ப்புடன் வருகின்றன - அங்கு அவர் சமூக நடத்தையின் அம்சங்களைப் பிரித்து அவற்றில் மறைந்திருக்கும் சாதிவெறி, பெண் வெறுப்பு, பிராமணியம் மற்றும் ஆணாதிக்கம் ஆகியவற்றை வெளிப்படுத்துகிறார்.
எல்லா கணக்குகளின்படியும், இந்த மானியத்தை வென்ற தலித் சமூகத்தைச் சேர்ந்த முதல் பெண் பைக் ஆவார். புனேவில் இருந்து சின்சினாட்டி பல்கலைகழகத்திற்கு அவர் வரலாற்றை கற்பிக்கும் அவரது பயணத்தை செய்தி ஊடகங்கள் உட்பட பலர் பாராட்டியுள்ளனர். பைக்கின் தாழ்மையான பின்னணியை அறிக்கைகள் எடுத்துக்காட்டுகின்றன, சமீபத்தில் ஒரு போட்காஸ்டில், அவர் தனது குடும்பத்தில் பல்கலைக்கழக பட்டம் பெற்ற முதல் நபர் என்று கூறினார். இருப்பினும், ஆன்லைனில் ஒரு பிரிவானது பைக் மற்றும் அவரது புலமையின் மீது கசப்புணர்வை ஊற்றியுள்ளது, இது போன்ற கருத்துகளின் சாதிய அடிப்படைகளை யாருடைய கற்பனைக்கும் இல்லை. "இந்த வெறுக்கத்தக்க பதில், தலித் பெண்களின் வெளிப்படையான சாதனைகளை மறுப்பதைப் பற்றி பேசுகிறது [மற்றும்] சாதி உலகளவில் அது தகுதியான கவனத்தைப் பெறுவதை உறுதிசெய்யும் விருப்பத்தை" என்று தலித் எழுத்தாளர் யாஷிகா தத் X இல் குறிப்பிட்டார்.
தி வயர் உடனான மின்னஞ்சல் நேர்காணலில், பாய்க் தனது மானியம், கடந்த கால மற்றும் தனது ஆராய்ச்சியின் எதிர்காலம் மற்றும் உயர் சாதி உயரடுக்கின் நடத்தை பற்றி பேசுகிறார். முழு அரட்டையும் கீழே உள்ளது, எந்த திருத்தங்களும் இல்லாமல் வழங்கப்படுகிறது.
உதவித்தொகைக்கு வாழ்த்துக்கள். ஒருவரின் பணிக்கு மாறாக, திறனையும் பார்க்கும் மானியம் பற்றிய உங்கள் ஆரம்ப எண்ணங்கள் என்ன என்று நான் ஆர்வமாக உள்ளேன்.
மேக்ஆர்தர் கூட்டாளியாகப் பெயரிடப்பட்ட இந்த உயரிய கவுரவத்தால் நான் மகிழ்ச்சியடைந்துள்ளேன் - நீண்ட வருடங்களாக எனது கடின உழைப்பையும், கல்வி, சமூகம் மற்றும் சட்டமியற்றும் எனது படைப்புகளின் ஆழமான தாக்கங்களையும் அறக்கட்டளை அங்கீகரித்துள்ளது. தலித்துகள் மற்றும் குறிப்பாக தலித் பெண்களின் கருத்துக்கள், செயல்கள், வரலாறு மற்றும் மனித உரிமைகளுக்கான போராட்டம் ஆகியவற்றின் மகத்தான பங்களிப்புகளின் கொண்டாட்டமாக இந்த கூட்டுறவு உள்ளது. இது எனது பணி மற்றும் அந்த படைப்பின் திறன் ஆகிய இரண்டிற்கும் ஒரு பாராட்டு.
2005 ஆம் ஆண்டில், உயிரியல்-பொறியாளர் ஜிம் காலின்ஸ், ஒரு மானிய விருது பெற்றவர், நியூயார்க் டைம்ஸில் எழுதினார், நீங்கள் இந்த மானியத்தைப் பெற்றவுடன், "நீங்கள் ஒரு கல்வியாளராக இருந்தால், உங்கள் அனைத்து ஆவணங்களும் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகின்றன என்று உங்கள் சக ஊழியர்கள் கருதுவார்கள் என்று எதிர்பார்க்கலாம். உங்கள் பணி தொடர்ந்து நிராகரிக்கப்படுகிறது என்பதை அவர்கள் அறிவார்கள். அறக்கட்டளை ‘மேதை’ என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்துவதைத் தவிர்த்தாலும், முற்றிலும் மற்ற அனைவரும் செய்கிறார்கள். இதைப் பற்றி உங்கள் எண்ணங்கள் என்ன?
MacArthur அறக்கட்டளையின் படி, இது "படைப்பாற்றல், புதிய யோசனைகள், அணுகுமுறைகள் மற்றும் மாதிரிகள்" வெகுமதி அளிக்கிறது. இந்த காரணங்களால் மக்கள் "மேதை" என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.
MacArthur Fellows இன் இயக்குனர் Marlies Carruth அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுவது போல், “2024 MacArthur Fellows தீவிர விசாரணையை லட்சியம் மற்றும் நோக்கத்துடன் தொடர்கின்றனர். அவை வளர்ந்து வரும் தொழில்நுட்பங்கள் மற்றும் சமூக அமைப்புகளில் கட்டமைக்கப்பட்ட சார்புகளை அம்பலப்படுத்துகின்றன மற்றும் பூமியில் வாழ்க்கையைத் தக்கவைக்கும் சுழற்சிகளின் அறிவில் முக்கியமான இடைவெளிகளை நிரப்புகின்றன. மாற்றுத்திறனாளிகளின் நிறுவனம், பழங்குடி சமூகங்களின் நகைச்சுவை மற்றும் வரலாறுகள், இளம் பருவத்தினரின் உணர்ச்சிகரமான வாழ்க்கை மற்றும் கிராமப்புற அமெரிக்கர்களின் முன்னோக்குகள் ஆகியவற்றை மையமாகக் கொண்டு அவர்களின் பணி நமது பகிரப்பட்ட மனிதநேயத்தை எடுத்துக்காட்டுகிறது.
நான் "மேதையை" நன்றியுடன் அரவணைக்கிறேன். நான் ஒரு சக என பெயரிடப்பட்டதில் பெருமையும் மகிழ்ச்சியும் அடைகிறேன்!
நீங்கள் மானியத்தைப் பெறுவீர்கள் என்பதை நீங்கள் எவ்வாறு அறிந்துகொண்டீர்கள் என்பதைப் பற்றி எங்களிடம் கொஞ்சம் சொல்ல முடியுமா? இது ஒரு ஆச்சரியமாக இருந்ததா அல்லது நீங்கள் அதை முன்கூட்டியே உணர்ந்தீர்களா?
ஆச்சரியமாக இருந்தது. MacArthur அறக்கட்டளை என்னை ஒரு சக உறுப்பினராக பரிந்துரைத்தது. எனக்கு உதவித்தொகை கிடைக்கும் என்று தெரியவில்லை.
உங்கள் வாழ்க்கையில் ஒரு சாதாரண நாள் எப்படி இருக்கும்? நீங்கள் உதவித்தொகை பெறுபவராக பெயரிடப்பட்டதிலிருந்து அது எவ்வாறு மாறிவிட்டது?
ஏஎன் வாழ்க்கையில் சாதாரண நாள் என்பது வாசிப்பு, எழுதுதல், கற்பித்தல், அறிவார்ந்த படைப்புகளை மதிப்பாய்வு செய்தல் மற்றும் பல குழுக் கூட்டங்களில் பங்கேற்பது ஆகியவை அடங்கும். இந்த வேலையைத் தவிர, எனது சகாக்கள், நண்பர்கள், எனது நிறுவனம் மற்றும் சமூகத்துடன் விருதைக் கொண்டாட சிறிது நேரம் செதுக்குகிறேன். மீடியாக்கள் என்னை மிகவும் பிஸியாக வைத்து என் வேலையைப் பற்றிய பேட்டிகள்.
வலதுசாரி சமூக ஊடக பங்கேற்பாளர்கள் உங்களுக்கு விருதை வழங்குவதற்கான முடிவு இந்தியாவில் பிளவுகளை அறிமுகப்படுத்துவதற்கான ஆழமான சதியை பிரதிபலிக்கிறது என்று குற்றம் சாட்டியுள்ளனர். இது, வெளிநாட்டுச் சாதனைகளைக் கொண்டாடும் பார்வையாளர்களிடம் இருந்து, அரசியலில் பெரும் பகுதியினரால் பெருமையாக அணியும் சாதிவெறி பற்றிய கற்பனைக்கு சிறிதும் இடமளிக்கவில்லை. இந்த மதிப்பீட்டை ஏற்றுக் கொள்வீர்களா?
நான் சமூக ஊடகங்களில் இல்லை, இந்த அறிக்கைகள் பற்றிய விவரங்கள் எதுவும் எனக்குத் தெரியாது. இதை எழுதிய பங்கேற்பாளர்களிடம் கேளுங்கள்.
அதிகார ஆட்சிகள் எவ்வாறு உருவாகின்றன மற்றும் குறிப்பாக தலித் பெண்களை சிக்க வைக்கின்றன, சாதிவெறி மற்றும் ஆணாதிக்க நடைமுறைகளுக்கு மிகவும் பொருத்தமான சிறிய பெட்டிகளில் அவர்களை வைத்து எழுதியுள்ளீர்கள். பலர் உங்கள் வெற்றியை விதிவிலக்காக முன்வைத்துள்ளனர். உங்களை விதிவிலக்காக பார்க்கிறீர்களா?
"விதிவிலக்கான தகுதி மற்றும் தொடர்ச்சியான மற்றும் மேம்படுத்தப்பட்ட ஆக்கப்பூர்வமான பணிகளுக்கு உறுதியளிக்கும்" தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட சில அமெரிக்க குடிமக்களுக்கு இந்த கூட்டுறவு வழங்கப்படுகிறது என்று அடித்தளங்கள் கூறுகின்றன. தலித்துகள் மற்றும் குறிப்பாக தலித் பெண்களின் கருத்துக்கள், செயல்கள், வரலாறு மற்றும் மனித உரிமைகளுக்கான போராட்டம் ஆகியவற்றின் மகத்தான பங்களிப்புகளின் கொண்டாட்டமாக இந்த கூட்டுறவு உள்ளது.
தலித் ஆய்வுகள் மற்றும் இந்திய-அமெரிக்க பெண் அறிஞரான நான் பல்வேறு அறிவுத் துறைகளுக்கு செய்த பங்களிப்புகளை இது ஒரு அருமையான நினைவூட்டலாகும். சாதி, பாலினம், இனம் என பாகுபாடுகளை அனுபவித்த பிறகு, மன உறுதியுடனும், கடின உழைப்புடனும் உயர்ந்து வெளியே வந்துள்ளேன்.
என்னுடன் தங்கள் வாழ்க்கையைப் பகிர்ந்து கொண்ட தலித் பெண்களுக்கும், இந்தப் பயணத்தில் பங்கேற்ற எனது ஆலோசகர்கள், வழிகாட்டிகள், சக ஊழியர்கள் மற்றும் நண்பர்களுக்கும் நான் கடமைப்பட்டிருக்கிறேன். இந்த சாதனை தெற்காசியாவிலும் அதற்கு அப்பாலும் இனம், பாலினம் மற்றும் சாதிப் பாகுபாடுகளுக்கு எதிரான தலித்துகள் மற்றும் தலித் அல்லாதவர்களின் போராட்டத்தை வலுப்படுத்தும் என்று நம்புகிறேன்.
உங்கள் புத்தகங்களில், நீங்கள் சமூகத்தை மதிப்பிடும் விதம், சாதிய-ஆணாதிக்க நடைமுறைகளை நிலைநிறுத்துவதில் தங்கள் பங்கிலிருந்து தப்பிக்க நினைக்கும் எவருக்கும் மறைக்க இடமளிக்கவில்லை. இந்திய சமூகத்தின் அவலங்களைச் சுட்டிக் காட்டுவது தேசவிரோதமாகக் கருதப்படும் காலகட்டத்தில் நாம் இப்போது இருக்கிறோம். இது கல்வி உதவித்தொகையை, குறிப்பாக தலித் கல்வியாளர்களின் உதவித்தொகையை எவ்வாறு பாதிக்கும் என்பது குறித்து உங்கள் எண்ணங்கள் என்ன? இது ஒரு ஸ்டைமிங் விளைவை ஏற்படுத்துமா?
வரலாறு, மனிதநேயம் மற்றும் தலித் ஆய்வுகளின் தாக்கத்தை MacArthur பெல்லோஷிப் அங்கீகரிப்பது, சாதி சமூக ஏற்றத்தாழ்வுகள் குறித்த உலகளாவிய உரையாடல்களை ஆழப்படுத்தவும், சாதி எதிர்ப்பு, இன எதிர்ப்பு மற்றும் ஆணாதிக்க எதிர்ப்புப் பணிகளை வலுப்படுத்தவும் உதவும் என்று நம்புகிறேன். சாதி அமைப்பு தெற்காசிய சமூகம், அரசியல் மற்றும் பொருளாதாரம் ஆகியவற்றில் பரவியுள்ளது, இந்த உண்மையை யாரும் மறுக்கவோ அல்லது வெட்கப்படவோ முடியாது.
உயர்சாதி உயரடுக்குகள் சாதி இல்லை என்று பாசாங்கு செய்ய விரும்புகிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் சமகால யதார்த்தத்தின் சாதிய கொடுமைகளை கவனிக்கவில்லை.
பல நூற்றாண்டுகளாக சாதி என்ற அரக்கன் உழைத்து பல்வேறு வடிவங்களில் தன்னை வெளிப்படுத்தி நேர்மறையாக ஆதாயம் அடைந்து, ஒடுக்கப்பட்ட, விளிம்புநிலை மற்றும் நலிவடைந்த மக்களை வலுவிழக்கச் செய்து வருவதால், எனது பணிக்கு கூட்டுறவு வழங்கிய அங்கீகாரம் அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகிறது.
அடுத்த ஐந்து ஆண்டுகளில் என்ன செய்ய திட்டமிட்டுள்ளீர்கள்?
இந்த கூட்டுறவு எனது ஆராய்ச்சி மற்றும் எழுத்தில் கவனம் செலுத்தவும், உலகளாவிய சாதி எதிர்ப்பு, ஆணாதிக்க எதிர்ப்பு மற்றும் இனத்திற்கு எதிரான பணிகளில் எனது பங்களிப்பைத் தொடரவும் உதவும். நான் எனது பணியைத் தொடர்வேன் - ஆராய்ச்சி, எழுதுதல் மற்றும் மாணவர்களுக்கு அறிவுரை வழங்குதல். நான் ஏற்கனவே ஒத்துழைத்து வருகிறேன், சமூக நீதி நிகழ்ச்சி நிரலில் பணியாற்ற எனது சக ஊழியர்களுடன் தொடர்ந்து ஒத்துழைப்பேன்.
நீங்கள் எதைப் படிக்க விரும்புகிறீர்கள்? ஓவியம், சிற்பம், சினிமா அல்லது டிஜிட்டல் கலை போன்ற படைப்பு வெளியீடுகளின் சில பகுதிகள் என்ன?
நான் புனைகதை அல்லாத மற்றும் சில நேரங்களில் புனைகதைகளை படிக்க விரும்புகிறேன்.
உபயம்: தி வயர்
Interview | ‘I Have Worked My Way Up’: Shailaja Paik on Dalit Women’s Ideas, Elite Pretensions and Embracing the ‘Genius’
‘The caste system pervades South Asian society, politics, and economy and nobody can deny or shy away from this fact.’
Soumashree Sarkar
Two weeks ago, one of the world’s foremost scholars on caste and gender, Shailaja Paik, was named a recipient of the prestigious ‘genius’ grant given by the MacArthur Foundation. Paik is known for centring Dalit perspectives in her work and for paying close and ruthless attention to the ways in which oppression of caste and gender overlap. This is something that the Foundation too has noted in its citation for her.
Paik’s first book, Dalit Women’s Education in Modern India: Double Discrimination, published in 2014 is an exploration of agency in colonial and contemporary Maharashtra. Her seminal work The Vulgarity of Caste: Dalits, Sexuality, and Humanity in Modern India takes on notions of what is vulgar and what such a categorisation of Dalit women-led artistic performances seeks to achieve. Paik’s field interviews come alive in her writing across books, essays and opinion pieces – where she takes apart aspects of societal behaviour to reveal the casteism, misogyny, Brahminism and patriarchy hidden in them.
By all accounts, Paik is the first woman from a Dalit community to win this grant. Since the news of honour, many including news media outlets have lauded her journey from Pune to the University of Cincinnati where she teaches history. Reports have highlighted Paik’s humble background and at a podcast recently, she said that she was the first in her family to have got a university degree. However, a section online has poured vitriol on Paik and her scholarship, leaving the casteist underpinnings of such opinion to no one’s imagination. “This hateful response speaks to the denial of the evident accomplishments of Dalit women [and] a desire to ensure caste never gets the attention it deserves globally,” Coming Out as Dalit author Yashica Dutt noted on X.
In an email interview with The Wire, Paik speaks on her grant, the past and future of her research and the behaviour of high-caste elites. The full chat is below, presented without any edits.
Congratulations on the grant. I am curious as to what your initial thoughts are about a grant that looks at potential too, as opposed to only someone’s body of work.
I am ecstatic, exhilarated by this highest honour, to be named a MacArthur fellow – the foundation has recognised my hard work over long years and the deeper impacts of my works – educational, social, and legislative. This fellowship is a celebration of the enormous contributions of Dalits and especially Dalit women’s ideas, actions, history, and fight for human rights. It is a felicitation of both my work and the potential of that work.
In 2005, bio-engineer Jim Collins, a grant awardee, wrote on the New York Times that once you get this grant and “if you’re an academic, expect your colleagues to assume that all of your papers are being accepted – little will they know that your work still gets rejected regularly.” Although the foundation avoids using the term ‘genius’, absolutely everyone else does. What are your thoughts on this?
Per the MacArthur Foundation, it rewards “creativity, new ideas, approaches and models.” It is due to these reasons people use the term “genius.”
As Marlies Carruth, Director, MacArthur Fellows underlines, “The 2024 MacArthur Fellows pursue rigorous inquiry with aspiration and purpose. They expose biases built into emerging technologies and social systems and fill critical gaps in the knowledge of cycles that sustain life on Earth. Their work highlights our shared humanity, centering the agency of disabled people, the humor and histories of Indigenous communities, the emotional lives of adolescents, and perspectives of rural Americans.”
I embrace the “genius” with gratitude. I am honoured and happy to be named a fellow!
Can you tell us a little bit about how you got to know that you would be getting the grant? Was it a surprise or did you get feelers on it beforehand?
It was a surprise. The MacArthur Foundation nominated me as a fellow. I did not know I would be getting the grant.
What’s a normal day in your life like? How has it changed since you were named a recipient of the grant?
A normal day in my life includes reading, writing, teaching, reviewing scholarly works, and participating in many committee meetings. In addition to this work, I am now carving out some time to celebrate the award with my colleagues, friends, my institution, and the community. The media has kept me very busy with interviews about my work.
Rightwing social media participants have alleged that the decision to grant you the award is reflective of a deep conspiracy to introduce rifts in India. This, from an audience most tuned to celebrating foreign achievements, leaves little to the imagination on the casteism worn proudly by a large section of the polity. Would you agree with this assessment?
I am not on social media and I don’t know any details about these statements. Please ask the participants who have written this.
You have written on how regimes of power constitute and implicate especially Dalit women, putting them in small boxes best suited for casteist and patriarchal practices. Many have posited your success as an exception. Do you view yourself as an exception?
The foundations says the fellowship is given to a select few American citizens who “show exceptional merit and promise for continued and enhanced creative work”. This fellowship is a celebration of the enormous contributions of Dalits and especially Dalit women’s ideas, actions, history, and fight for human rights.
It is a fantastic reminder of the contributions of Dalit studies as well as of me, an Indian-American woman scholar, has made to the different fields of knowledge. After experiencing discrimination in terms of caste, gender and race, I have worked my way up and out from the under with grit, determination and hard work.
I am indebted to Dalit women who shared their lives with me, and my advisors, mentors, colleagues, and friends who have participated in this journey. I hope this achievement will strengthen the fight of Dalits and non-Dalits against race, gender, and caste discrimination in and beyond South Asia.
In your books, the way you assess society leaves little room to hide for anyone looking to escape their role in perpetuating casteist-patriarchal practices. We are now at a time where pointing out the ills of Indian society is considered anti-national. What are your thoughts on how this can affect scholarship, especially scholarship by Dalit academics? Will it have a stymying effect?
I hope the MacArthur fellowship’s recognition of the impact of history, humanities, and Dalit studies will help deepen global conversations on caste social inequities and help strengthen anti-caste, anti-race, and anti-patriarchal work. The caste system pervades South Asian society, politics, and economy and nobody can deny or shy away from this fact.
High-caste elites love to pretend that caste does not exist, but they are oblivious to the casteist horrors of contemporary reality.
The fellowship’s recognition of my work underlines the need to focus on the monster of caste as it has worked over centuries and manifests itself in different forms to continuously privilege those who are positively advantaged and disempowers the oppressed, marginalised and vulnerable populations.
What do you plan on doing in the next five years?
The fellowship will help me focus on my research and writing and continue my contribution to global anti-caste, anti-patriarchy, and anti-race work. I will continue my work – researching, writing, and advising students. I am already collaborating and will continue to do so with my colleagues to work on social justice agendas.
What do you like to read? What are some pieces of creative output – painting, sculpture, cinema or digital art that have moved you recently?
I like to read non-fiction and at times fiction.
Courtesy : The Wire
साक्षात्कार | 'मैंने अपने तरीके से आगे बढ़ने के लिए काम किया है': दलित महिलाओं के विचारों, संभ्रांत दिखावे और 'प्रतिभा' को अपनाने पर शैलजा पाइक
19 अक्टूबर, 2024 को पोस्ट किया गया

'जाति व्यवस्था दक्षिण एशियाई समाज, राजनीति और अर्थव्यवस्था में व्याप्त है और कोई भी इस तथ्य से इनकार या कतरा नहीं सकता है।'
सौम्यश्री सरकार
दो सप्ताह पहले, जाति और लिंग पर दुनिया की अग्रणी विद्वानों में से एक, शैलजा पाइक को मैकआर्थर फाउंडेशन द्वारा दिए गए प्रतिष्ठित 'जीनियस' अनुदान का प्राप्तकर्ता नामित किया गया था। पाइक को अपने काम में दलित परिप्रेक्ष्य को केंद्रित करने और जाति और लिंग के उत्पीड़न के तरीकों पर बारीकी से और निर्दयी ध्यान देने के लिए जाना जाता है। यह कुछ ऐसा है जिसे फाउंडेशन ने भी उनके लिए अपने उद्धरण में नोट किया है।
पाइक की पहली पुस्तक, आधुनिक भारत में दलित महिला शिक्षा: दोहरा भेदभाव, 2014 में प्रकाशित औपनिवेशिक और समकालीन महाराष्ट्र में एजेंसी की खोज है। उनका मौलिक काम द वल्गेरिटी ऑफ कास्ट: दलित्स, सेक्शुअलिटी, एंड ह्यूमेनिटी इन मॉडर्न इंडिया इस धारणा पर आधारित है कि क्या अश्लील है और दलित महिलाओं के नेतृत्व वाले कलात्मक प्रदर्शनों का ऐसा वर्गीकरण क्या हासिल करना चाहता है। पाइक के क्षेत्र साक्षात्कार उनकी किताबों, निबंधों और राय के टुकड़ों में जीवंत हो उठते हैं - जहां वह सामाजिक व्यवहार के पहलुओं को अलग करके उनमें छिपे जातिवाद, स्त्री-द्वेष, ब्राह्मणवाद और पितृसत्ता को उजागर करती हैं।
सभी खातों के अनुसार, पाइक यह अनुदान जीतने वाली दलित समुदाय की पहली महिला हैं। सम्मान की खबर के बाद से, समाचार मीडिया आउटलेट्स सहित कई लोगों ने पुणे से सिनसिनाटी विश्वविद्यालय तक उनकी यात्रा की सराहना की है जहां वह इतिहास पढ़ाती हैं। रिपोर्टों ने पाइक की विनम्र पृष्ठभूमि पर प्रकाश डाला है और हाल ही में एक पॉडकास्ट में उसने कहा था कि वह अपने परिवार में विश्वविद्यालय की डिग्री प्राप्त करने वाली पहली महिला थी। हालाँकि, ऑनलाइन एक वर्ग ने पाइक और उसकी विद्वता पर कटाक्ष किया है, जिससे इस तरह की राय के जातिवादी आधार किसी की कल्पना तक नहीं रह गए हैं। "यह घृणित प्रतिक्रिया दलित महिलाओं की स्पष्ट उपलब्धियों को नकारने की बात करती है [और] यह सुनिश्चित करने की इच्छा कि जाति को विश्व स्तर पर वह ध्यान कभी न मिले जिसके वह हकदार है," कमिंग आउट एज़ दलित लेखिका याशिका दत्त ने एक्स पर लिखा है।
द वायर के साथ एक ईमेल साक्षात्कार में, पाइक अपने अनुदान, अपने शोध के अतीत और भविष्य और उच्च जाति के अभिजात वर्ग के व्यवहार पर बोलती है। पूरी बातचीत नीचे है, बिना किसी संपादन के प्रस्तुत की गई है।
अनुदान के लिए बधाई. मैं यह जानने को उत्सुक हूं कि एक ऐसे अनुदान के बारे में आपके प्रारंभिक विचार क्या हैं जो केवल किसी के काम के दायरे के बजाय संभावनाओं पर भी ध्यान देता है।
मैकआर्थर फेलो नामित किए जाने पर मैं इस सर्वोच्च सम्मान से बहुत प्रसन्न और उत्साहित हूं - फाउंडेशन ने लंबे वर्षों में मेरी कड़ी मेहनत और मेरे कार्यों - शैक्षिक, सामाजिक और विधायी - के गहरे प्रभावों को मान्यता दी है। यह फ़ेलोशिप दलितों और विशेष रूप से दलित महिलाओं के विचारों, कार्यों, इतिहास और मानवाधिकारों की लड़ाई के विशाल योगदान का उत्सव है। यह मेरे काम और उस काम की क्षमता दोनों का अभिनंदन है।
2005 में, अनुदान पुरस्कार विजेता, बायो-इंजीनियर जिम कोलिन्स ने न्यूयॉर्क टाइम्स पर लिखा था कि एक बार जब आपको यह अनुदान मिल जाए और "यदि आप एक अकादमिक हैं, तो अपने सहकर्मियों से यह मानने की अपेक्षा करें कि आपके सभी पेपर स्वीकार किए जा रहे हैं - बहुत कम इच्छा होगी वे जानते हैं कि आपका काम अभी भी नियमित रूप से अस्वीकार कर दिया जाता है। हालाँकि फ़ाउंडेशन 'प्रतिभा' शब्द का उपयोग करने से बचता है, लेकिन बाकी सभी ऐसा करते हैं। इस पर आपके विचार क्या हैं?
मैकआर्थर फाउंडेशन के अनुसार, यह "रचनात्मकता, नए विचारों, दृष्टिकोण और मॉडल" को पुरस्कृत करता है। इन्हीं कारणों से लोग "प्रतिभाशाली" शब्द का प्रयोग करते हैं।
जैसा कि मैकआर्थर फ़ेलो के निदेशक मार्लिस कारुथ रेखांकित करते हैं, “2024 मैकआर्थर फ़ेलो आकांक्षा और उद्देश्य के साथ कठोर पूछताछ करते हैं। वे उभरती प्रौद्योगिकियों और सामाजिक प्रणालियों में निहित पूर्वाग्रहों को उजागर करते हैं और पृथ्वी पर जीवन को बनाए रखने वाले चक्रों के ज्ञान में महत्वपूर्ण अंतराल को भरते हैं। उनका काम हमारी साझा मानवता पर प्रकाश डालता है, जो विकलांग लोगों की एजेंसी, स्वदेशी समुदायों के हास्य और इतिहास, किशोरों के भावनात्मक जीवन और ग्रामीण अमेरिकियों के दृष्टिकोण को केंद्रित करता है।
मैं कृतज्ञता के साथ "प्रतिभा" को गले लगाता हूं। मैं फेलो नामित होने पर सम्मानित और खुश हूं!
क्या आप हमें इस बारे में कुछ बता सकते हैं कि आपको कैसे पता चला कि आपको अनुदान मिलेगा? क्या यह कोई आश्चर्य था या आपको इसका आभास पहले से ही हो गया था?
यह आश्चर्य की बात थी. मैकआर्थर फाउंडेशन ने मुझे एक फेलो के रूप में नामांकित किया। मुझे नहीं पता था कि मुझे अनुदान मिलेगा.
आपके जीवन का सामान्य दिन कैसा होता है? जब से आपको अनुदान का प्राप्तकर्ता नामित किया गया है तब से यह कैसे बदल गया है?
एमेरे जीवन के सामान्य दिनों में पढ़ना, लिखना, पढ़ाना, विद्वानों के कार्यों की समीक्षा करना और कई समिति की बैठकों में भाग लेना शामिल है। इस काम के अलावा, मैं अब अपने सहकर्मियों, दोस्तों, अपनी संस्था और समुदाय के साथ पुरस्कार का जश्न मनाने के लिए कुछ समय निकाल रहा हूं। मीडिया ने मुझे अपने काम के बारे में साक्षात्कारों में बहुत व्यस्त रखा है।
दक्षिणपंथी सोशल मीडिया प्रतिभागियों ने आरोप लगाया है कि आपको पुरस्कार देने का निर्णय भारत में दरार पैदा करने की गहरी साजिश को दर्शाता है। यह, विदेशी उपलब्धियों का जश्न मनाने वाले दर्शकों में से, राजनीति के एक बड़े वर्ग द्वारा गर्व से पहने जाने वाले जातिवाद पर कल्पना करने के लिए कुछ भी नहीं छोड़ता है। क्या आप इस आकलन से सहमत होंगे?
मैं सोशल मीडिया पर नहीं हूं और मुझे इन बयानों के बारे में कोई जानकारी नहीं है। कृपया उन प्रतिभागियों से पूछें जिन्होंने इसे लिखा है।
आपने लिखा है कि सत्ता के शासन कैसे विशेष रूप से दलित महिलाओं को जातिवादी और पितृसत्तात्मक प्रथाओं के लिए सबसे उपयुक्त छोटे बक्से में डालते हैं और फंसाते हैं। कई लोगों ने आपकी सफलता को अपवाद के रूप में देखा है। क्या आप स्वयं को अपवाद के रूप में देखते हैं?
फाउंडेशन का कहना है कि फ़ेलोशिप कुछ चुनिंदा अमेरिकी नागरिकों को दी जाती है जो "असाधारण योग्यता दिखाते हैं और निरंतर और उन्नत रचनात्मक कार्य के लिए वादा करते हैं"। यह फ़ेलोशिप दलितों और विशेष रूप से दलित महिलाओं के विचारों, कार्यों, इतिहास और मानवाधिकारों की लड़ाई के विशाल योगदान का उत्सव है।
यह दलित अध्ययन के साथ-साथ मेरे, एक भारतीय-अमेरिकी महिला विद्वान, द्वारा ज्ञान के विभिन्न क्षेत्रों में किए गए योगदान का एक शानदार अनुस्मारक है। जाति, लिंग और नस्ल के आधार पर भेदभाव का अनुभव करने के बाद, मैंने धैर्य, दृढ़ संकल्प और कड़ी मेहनत के साथ नीचे से ऊपर और बाहर निकलने का काम किया है।
मैं उन दलित महिलाओं का आभारी हूं जिन्होंने मेरे साथ अपना जीवन साझा किया, और मेरे सलाहकारों, गुरुओं, सहकर्मियों और दोस्तों का आभारी हूं जिन्होंने इस यात्रा में भाग लिया। मुझे उम्मीद है कि यह उपलब्धि दक्षिण एशिया और उसके बाहर नस्ल, लिंग और जातिगत भेदभाव के खिलाफ दलितों और गैर-दलितों की लड़ाई को मजबूत करेगी।
आपकी किताबों में, जिस तरह से आप समाज का आकलन करते हैं, वह जातिवादी-पितृसत्तात्मक प्रथाओं को कायम रखने में अपनी भूमिका से बचने की कोशिश करने वाले किसी भी व्यक्ति के लिए छिपने के लिए बहुत कम जगह छोड़ता है। हम अब ऐसे समय में हैं जहां भारतीय समाज की बुराइयों को उजागर करना राष्ट्र-विरोधी माना जाता है। इस बारे में आपके क्या विचार हैं कि यह छात्रवृत्ति, विशेषकर दलित शिक्षाविदों की छात्रवृत्ति को कैसे प्रभावित कर सकता है? क्या इसका बाधक प्रभाव पड़ेगा?
मुझे उम्मीद है कि इतिहास, मानविकी और दलित अध्ययन के प्रभाव को मैकआर्थर फ़ेलोशिप की मान्यता से जातिगत सामाजिक असमानताओं पर वैश्विक बातचीत को गहरा करने में मदद मिलेगी और जाति-विरोधी, नस्ल-विरोधी और पितृसत्तात्मक विरोधी कार्यों को मजबूत करने में मदद मिलेगी। जाति व्यवस्था दक्षिण एशियाई समाज, राजनीति और अर्थव्यवस्था में व्याप्त है और इस तथ्य से कोई भी इनकार नहीं कर सकता या इससे कतरा नहीं सकता।
उच्च जाति के अभिजात वर्ग यह दिखावा करना पसंद करते हैं कि जाति अस्तित्व में नहीं है, लेकिन वे समकालीन वास्तविकता की जातिवादी भयावहता से बेखबर हैं।
मेरे काम को फ़ेलोशिप की मान्यता जाति के राक्षस पर ध्यान केंद्रित करने की आवश्यकता को रेखांकित करती है क्योंकि यह सदियों से काम कर रहा है और सकारात्मक रूप से लाभान्वित लोगों को लगातार विशेषाधिकार देने और उत्पीड़ित, हाशिए पर और कमजोर आबादी को अशक्त करने के लिए विभिन्न रूपों में खुद को प्रकट करता है।
अगले पांच वर्षों में आप क्या करने की योजना बना रहे हैं?
फ़ेलोशिप मुझे अपने शोध और लेखन पर ध्यान केंद्रित करने और वैश्विक जाति-विरोधी, पितृसत्ता-विरोधी और नस्ल-विरोधी कार्यों में अपना योगदान जारी रखने में मदद करेगी। मैं अपना काम जारी रखूंगा - शोध करना, लिखना और छात्रों को सलाह देना। मैं पहले से ही सामाजिक न्याय एजेंडा पर काम करने के लिए अपने सहयोगियों के साथ सहयोग कर रहा हूं और ऐसा करना जारी रखूंगा।
क्या आप पढ़ना पसंद करते हैं? रचनात्मक आउटपुट के कुछ टुकड़े क्या हैं - पेंटिंग, मूर्तिकला, सिनेमा या डिजिटल कला जिसने आपको हाल ही में प्रभावित किया है?
मुझे नॉन-फिक्शन और कभी-कभी फिक्शन पढ़ना पसंद है।
सौजन्य: द वायर.
கர்நாடக செய்தி மாநிலம்
அக்டோபர் 19, 2024 அன்று வெளியிடப்பட்டது

இடைநிலை நாடகக் கலைஞர், ஸ்ரீ வம்சி மத்தா, தலித் உணவு வகைகளின் கவனிக்கப்படாத வாய்வழி வரலாறுகளை ஊடாடும் நிகழ்ச்சியின் மூலம் வெளிச்சத்திற்குக் கொண்டு வருகிறார்.
மஹிமா நாகராஜு
பெங்களூரு: உணவு என்பது எல்லா தடைகளையும் கடந்து ஒருங்கிணைக்கும் சக்தியாக இருக்கிறது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, நல்ல உணவை விரும்பாதவர் யார்? ஆனால் சாதியால் பிளவுபட்டுள்ள சமூகத்தில், உணவு மற்றும் உண்ணுதல் ஆகியவை அரசியல் வன்முறை, பாகுபாடு மற்றும் தூய்மை மற்றும் தூய்மையற்ற கருத்துகளால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளன.
தலித் உணவு வகைகள், குறிப்பாக, இந்திய உணவைச் சுற்றியுள்ள முக்கிய உரையாடல்களில் மறக்கப்படுகின்றன. இத்தகைய சூழலில், அனைத்து சமூக இடங்களிலும் உள்ளவர்கள் ஒன்றாக சேர்ந்து உணவு மற்றும் சாதி மற்றும் உணவு தொடர்பான கதைகளைப் பகிர்ந்து கொள்ளும்போது என்ன நடக்கும்?
நாடகக் கலைஞர் ஸ்ரீ வம்சி மத்தா இந்த வார இறுதியில் நடக்கும் மூன்று நாள் தொடர் மூலம் இந்தக் கேள்விகளை ஆராய்கிறார். ஜாதி, மருத்துவம், சத்துணவு என்ற தலைப்பில் பேச்சு வார்த்தையுடன் நேற்று துவங்கியது.
இன்று, 'பாப்புலா டப்பா' என்ற ஒரு பட்டறை, கலைப் பயிற்சி உள்ள எவரும், ஞாயிறு அன்று 'என்னுடன் வா சாப்பிடு' நிகழ்ச்சியை நிறைவு செய்வதற்கு முன், உணவைப் பயன்படுத்தி நினைவாற்றல் மற்றும் அடையாளத்தை ஆராய அனுமதிக்கிறது.
சமூக வரலாறுகள், சுயசரிதை விவரிப்புகள் மற்றும் சாதிகளுக்கு இடையேயான உணவு ஆகியவற்றின் மூலம் சாதிக்கும் உணவுக்கும் இடையிலான உறவை இந்த நிகழ்ச்சி ஆராய்கிறது.
“நாங்கள் சாதியைப் பற்றி அட்டூழியங்கள், பாகுபாடுகள் அல்லது மக்கள் இட ஒதுக்கீடு பற்றி பேசும்போது மட்டுமே பேசுகிறோம். ஆனால் சாதி எல்லையற்ற பல்வேறு வழிகளில் உள்ளது. நீங்கள் என்ன சாப்பிடுகிறீர்கள், யாரை விரும்புகிறீர்கள், யாரை திருமணம் செய்கிறீர்கள், எங்கு வேலை கிடைக்கும் என்பதை இது வரையறுக்கிறது. இந்தியாவின் சமையல் வரலாற்றில், விளிம்புநிலை மக்களின் விளிம்புநிலை உணவுகள் பற்றிய ஆவணங்களில் மிகப்பெரிய வெற்றிடம் உள்ளது. அவை வாய்வழி வரலாறாக ஒருவரிடமிருந்து நபருக்குக் கடத்தப்படுகின்றன,” என்கிறார் மட்டா.
தலித் சமையலில் அதிகம் அறியப்படாத இந்தக் கதைகளை ஆவணப்படுத்தவும் பகிர்ந்து கொள்ளவும் இந்த நடிப்பு ஒரு வழியாக அமைந்தது. "தலித் சுயசரிதைகளில் உணவு என்பது பாகுபாடு, உறுதிப்பாடு, மகிழ்ச்சி, கோபம், இவை அனைத்திற்கும் இடமாகிறது. இந்தக் கதைகளைக் கண்டுபிடிப்பதற்கும், நான் விரும்பும் பாணியில் அவற்றை அகற்றுவதற்கும் நடிப்பு ஒரு முக்கியமான இடமாக அமைந்தது. சமூக உண்ணும் வரலாற்றில், சாதி ஒழிப்புக்காகப் பாடுபட்ட சீர்திருத்தவாதிகள், சாதிகளுக்கு இடையே உணவு உண்பது பற்றிப் பேசியவர்கள் ஏராளம். என்னுடைய நடிப்பு அதற்குத் தலைகீழாக இருக்கிறது” என்கிறார்.
இந்த நிகழ்ச்சியின் மூலம் இந்தியா மற்றும் அமெரிக்கா முழுவதும் உள்ள நகரங்களுக்கு சுற்றுப்பயணம் செய்த மட்டா, கல்வி வெளிகளுக்கு வெளியே சாதியைச் சுற்றி உரையாடல்களை நகர்த்த முயன்றார்.
அவரைப் பொறுத்தவரை, நடிப்பு தனக்கும் பார்வையாளர்களுக்கும் ஒரு சிகிச்சை இடமாக மாறியுள்ளது. “தலித், பகுஜன், ஆதிவாசி, முஸ்லீம் மற்றும் கிறிஸ்தவ சமூகங்களைச் சேர்ந்த ஏராளமானோர் பார்வையாளர்களில் அமர்ந்து, இந்தக் கதைகளைக் கேட்பார்கள், தங்கள் சொந்தக் கதைகளைச் சொல்வார்கள், ஜாதி உங்களை மிகவும் தனிமையாக உணர வைக்கிறது. சவர்ணா மக்கள் மிகவும் சிக்கலான உணர்வுகளுடன் போராட இது ஒரு சுவாரஸ்யமான இடமாகும், ஏனெனில் சாதி என்பது தலித்களின் பிரச்சனை மட்டுமல்ல," என்று அவர் விரிவாகக் கூறுகிறார்.
ஸ்டுடியோ 345 இன் திட்ட மேலாளர் சம்யுக்தா மனோகரன் கூறுகையில், "சாதி மற்றும் உணவு தொடர்பான உரையாடல்கள் அதைச் சுற்றியுள்ள அசௌகரியம் காரணமாக பெரும்பாலும் தவிர்க்கப்படுகின்றன, ஆனால் இந்த அசௌகரியத்துடன் உட்கார்ந்து ஒருவருக்கு இருக்கும் சலுகையைப் பார்ப்பது முக்கியம். அது என்ன அர்த்தம். பலர் இதைப் பற்றிப் பேசவும் அனுபவிக்கவும் நாங்கள் விரும்புகிறோம், மேலும் இதுபோன்ற உரையாடல்களுக்கு புதியவர்களுக்கு செயல்திறன் ஒரு தொடக்க புள்ளியாக இருக்கும் என்று நம்புகிறோம்.
அக்டோபர் 19 மற்றும் 20 ஆம் தேதிகளில் குக் டவுனில் உள்ள ஸ்டுடியோ 345 இல் 'பாப்புலா டப்பா' மற்றும் 'என்னுடன் வாருங்கள்' நிகழ்ச்சிகள் நடைபெறும். விவரங்களுக்கு, Instagram இல் @sandboxcollective ஐப் பார்வையிடவும்.
உபயம் : TNIE.
Theatre performance explores caste, food connections
Interdisciplinary theatre artiste, Sri Vamsi Matta brings overlooked oral histories of Dalit cuisine to light through an interactive performance
Mahima Nagaraju
BENGALURU: Food is often a unifying force cutting through all barriers. After all, who doesn’t love good food? But in a society divided by caste, food and eating are plagued by political violence, discrimination and notions of purity and impurity.
Dalit cuisines, particularly, are forgotten in mainstream conversations around Indian food. In such a context, what happens when people of all social locations come together to share a meal and stories of their relationship with caste and food?
Theatre artiste Sri Vamsi Matta explores these questions through an ongoing three-day series this weekend. It kicked off yesterday with a talk on caste, medicine and nutrition.
Today, a workshop, ‘Popula Dabba’ allows anyone with an arts practice to explore memory and identity, using food, before culminating in a performance of ‘Come Eat With Me’, on Sunday.
The performance explores the relationship between caste and food through community histories, autobiographical narratives, and inter-caste dining.
“We only talk about caste in terms of atrocities, discrimination or when people talk about reservation. But caste exists in infinite different ways. It defines what you eat, who you love, who you marry and where you get a job. In the culinary history of India, there’s a huge void in the documentation of marginalised foods of marginalised folk. They are just passed down from person to person as oral history,” says Matta.
The performance became a way for Matta to document and share these lesser-known stories of Dalit cuisine along with the varied experiences that come with them “In Dalit autobiographies, food becomes a location of discrimination, assertion, joy, anger, all of it. The performance became an important place to find these stories and also dispel them in the fashion that I would like. In the history of community eating, there are many reformers who worked on abolition of caste and talked about inter-caste dining. My performance is a subversion of that,” he says.
Touring cities across India and the United States with this performance, Matta has attempted to move conversations around caste outside of academic spaces.
According to him, the performance has become a therapeutic space for himself and the audience. “A lot of people from Dalit, Bahujan, Adivasi, Muslim, and Christian communities would sit in the audience, listen to these stories, tell their own and feel seen because caste makes you feel very lonely. It’s also an interesting space for Savarna folk to grapple with really complicated feelings, because caste is not just the Dalit’s problem,” he elaborates.
Addressing the importance of such a performance, programme manager at Studio 345, Samyuktha Manogaran says,“Conversations around caste and food are often avoided because of the discomfort surrounding it but it’s important to sit with this discomfort and look at the privilege one may have and what it means. We want more people to talk about and experience this, and hope that the performance is a starting point for those who are new to such conversations.”
‘Popula Dabba’ and ‘Come Eat With Me’ will take place on October 19 and 20 respectively, at Studio 345, Cooke Town. For details, visit @sandboxcollective on Instagram.
Courtesy : TNIE.
कर्नाटक समाचार राज्य
थिएटर प्रदर्शन जाति, भोजन कनेक्शन की पड़ताल करता है
19 अक्टूबर, 2024 को पोस्ट किया गया

अंतःविषय थिएटर कलाकार, श्री वामसी मट्टा एक इंटरैक्टिव प्रदर्शन के माध्यम से दलित व्यंजनों के अनदेखे मौखिक इतिहास को प्रकाश में लाते हैं
महिमा नागराजू
बेंगलुरु: भोजन अक्सर सभी बाधाओं को दूर करने वाली एक एकीकृत शक्ति है। आख़िर अच्छा खाना किसे पसंद नहीं है? लेकिन जाति से विभाजित समाज में खान-पान राजनीतिक हिंसा, भेदभाव और पवित्रता-अपवित्रता की धारणाओं से ग्रस्त है।
विशेषकर, दलित व्यंजन, भारतीय भोजन के इर्द-गिर्द मुख्यधारा की बातचीत में भुला दिए जाते हैं। ऐसे संदर्भ में, क्या होता है जब सभी सामाजिक स्थानों के लोग भोजन और जाति और भोजन के साथ अपने संबंधों की कहानियाँ साझा करने के लिए एक साथ आते हैं?
थिएटर कलाकार श्री वामसी मट्टा इस सप्ताह के अंत में चल रही तीन दिवसीय श्रृंखला के माध्यम से इन सवालों की पड़ताल करते हैं। इसकी शुरुआत कल जाति, चिकित्सा और पोषण पर चर्चा के साथ हुई।
आज, एक कार्यशाला, 'पोपुला डब्बा' रविवार को 'आओ खाओ मेरे साथ' के प्रदर्शन से पहले, कला अभ्यास वाले किसी भी व्यक्ति को भोजन का उपयोग करके स्मृति और पहचान का पता लगाने की अनुमति देती है।
यह प्रदर्शन सामुदायिक इतिहास, आत्मकथात्मक आख्यानों और अंतर-जातीय भोजन के माध्यम से जाति और भोजन के बीच संबंधों की पड़ताल करता है।
“हम केवल अत्याचार, भेदभाव या जब लोग आरक्षण के बारे में बात करते हैं तो जाति के बारे में बात करते हैं। लेकिन जाति अनंत विभिन्न तरीकों से मौजूद है। यह परिभाषित करता है कि आप क्या खाते हैं, आप किससे प्यार करते हैं, आप किससे शादी करते हैं और आपको कहां नौकरी मिलती है। भारत के पाक इतिहास में, हाशिए पर रहने वाले लोगों के खाद्य पदार्थों के दस्तावेज़ीकरण में एक बड़ा शून्य है। मटका कहते हैं, ''उन्हें मौखिक इतिहास के रूप में एक व्यक्ति से दूसरे व्यक्ति तक पहुँचाया जाता है।''
प्रदर्शन मट्टा के लिए दलित व्यंजनों की इन कम-ज्ञात कहानियों के साथ-साथ उनके साथ आने वाले विविध अनुभवों को दस्तावेजित करने और साझा करने का एक तरीका बन गया “दलित आत्मकथाओं में, भोजन भेदभाव, दावे, खुशी, क्रोध, इन सभी का स्थान बन जाता है। प्रदर्शन इन कहानियों को खोजने और उन्हें उस ढंग से प्रस्तुत करने का एक महत्वपूर्ण स्थान बन गया जैसा मैं चाहता हूँ। सामुदायिक खान-पान के इतिहास में ऐसे कई सुधारक हुए हैं जिन्होंने जाति उन्मूलन पर काम किया और अंतर-जातीय खान-पान की बात की। मेरा प्रदर्शन उसी का एक तोड़फोड़ है,'' वे कहते हैं।
इस प्रदर्शन के साथ भारत और संयुक्त राज्य अमेरिका भर के शहरों का दौरा करते हुए, मैटा ने जाति के इर्द-गिर्द बातचीत को अकादमिक स्थानों से बाहर ले जाने का प्रयास किया है।
उनके अनुसार, प्रदर्शन उनके और दर्शकों के लिए एक चिकित्सीय स्थान बन गया है। “दलित, बहुजन, आदिवासी, मुस्लिम और ईसाई समुदायों के बहुत से लोग दर्शकों में बैठते थे, इन कहानियों को सुनते थे, अपनी कहानियाँ सुनाते थे और महसूस करते थे कि उन्हें देखा गया है क्योंकि जाति आपको बहुत अकेलापन महसूस कराती है। यह सवर्ण लोगों के लिए वास्तव में जटिल भावनाओं से जूझने का एक दिलचस्प स्थान है, क्योंकि जाति केवल दलितों की समस्या नहीं है,'' उन्होंने विस्तार से बताया।
इस तरह के प्रदर्शन के महत्व को संबोधित करते हुए, स्टूडियो 345 में कार्यक्रम प्रबंधक, संयुक्ता मनोगरन कहती हैं, “जाति और भोजन के बारे में बातचीत को अक्सर इससे जुड़ी असुविधा के कारण टाला जाता है, लेकिन इस असुविधा के साथ बैठना और किसी के विशेषाधिकार को देखना महत्वपूर्ण है और इसका क्या मतलब है। हम चाहते हैं कि अधिक लोग इसके बारे में बात करें और इसका अनुभव करें, और आशा करते हैं कि यह प्रदर्शन उन लोगों के लिए एक शुरुआती बिंदु है जो इस तरह की बातचीत में नए हैं।
'पॉपुला डब्बा' और 'कम ईट विद मी' क्रमशः 19 और 20 अक्टूबर को स्टूडियो 345, कुक टाउन में होंगे। विवरण के लिए, इंस्टाग्राम पर @sandboxcollective पर जाएं।
सौजन्य: टीएनआईई।
அட்டூழியங்கள் சாதி தலித் செய்திகள்
ஸ்லூரிலிருந்து பிரித்தல் வரை: தவறான களங்கத்தின் மொழி, இந்தியாவின் தலித்துகளுக்கு தரவரிசை விலக்கின் செறிவான வட்டங்களை வரைகிறது
அக்டோபர் 19, 2024 அன்று வெளியிடப்பட்டது

ஸ்லூரிலிருந்து பிரித்தல் வரை: தவறான களங்கத்தின் மொழி, இந்தியாவின் தலித்துகளுக்கு தரவரிசை விலக்கின் செறிவான வட்டங்களை வரைகிறது
அமன் கான்
'பாங்கி,' 'சமர்,' மற்றும் 'கோட்டா கானே வாலே' போன்ற தவறான அவதூறுகள் தனிநபர்களை இழிவுபடுத்துவது மட்டுமல்லாமல், முறையான பாகுபாடு, பிரித்தல் மற்றும் பொருளாதார ஒதுக்கீட்டை நிலைநிறுத்துகின்றன, மேலும் சமூகப் படிநிலைகளை மேலும் வேரூன்றச் செய்கின்றன மற்றும் இந்த இழிவான அவதூறுகளை இயல்பாக்குவதன் மூலம் தலித் அடையாளங்களை கெட்டியாகின்றன.
அன்றாட மொழியில் அடிக்கடி பேசப்படும் சாதிய அவதூறுகள் சமூக இயக்கவியலில் ஆழமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றன, இது புறக்கணிப்பு, பிரிவினை மற்றும் அமைப்பு ரீதியான சமத்துவமின்மைக்கு வழிவகுக்கிறது. தலித்துகளை இழிவுபடுத்தும் சொற்கள் பாகுபாட்டின் சூழலை வளர்க்கின்றன, பெரும்பாலும் சமூகங்கள் இழிவான அவதூறுகளால் முத்திரை குத்தப்பட்டவர்களை ஒதுக்கி வைக்கின்றன. இந்தப் பிரித்தல் வளங்கள் மற்றும் வாய்ப்புகளுக்கான அணுகலைக் கட்டுப்படுத்துவது மட்டுமல்லாமல், ஓரங்கட்டப்பட்ட குழுக்களைத் தனிமைப்படுத்தும் கெட்டோமயமாக்கலின் சுழற்சியை நிலைநிறுத்துகிறது. இந்த அவதூறுகள் அடக்குமுறை மனப்பான்மையை இயல்பாக்குவதால், அவை சமூகப் படிநிலைகளை வலுப்படுத்துகின்றன, தலித்துகள் கண்ணியத்தையும் சமத்துவத்தையும் அடைவதை கடினமாக்குகின்றன.
அறிமுகம்
இந்த அடையாளங்களை மறுவரையறை செய்வதற்கான முயற்சிகள் இருந்தபோதிலும், உதாரணமாக மகாத்மா காந்தியின் "ஹரிஜன்" என்ற சொல்லின் அறிமுகம் "கடவுளின் குழந்தைகள்" என்று பொருள்படும் களங்கம் நீடிக்கிறது. இந்த வார்த்தை பெரும்பாலும் ஒரு சாதாரணமயமாக்கல் மூலம் அடிக்கோடிடப்படுகிறது, மேலும் பாகுபாடுகளை மேலும் வேரூன்றுகிறது. "பாங்கி," "சமர்" மற்றும் "கோட்டா கானே வாலே" போன்ற தலித்துகளை குறிவைக்கும் பிற தவறான சொற்கள் தனிநபர்களை இழிவுபடுத்துவது மட்டுமல்லாமல், பிரிவினை மற்றும் சமத்துவமின்மையின் சுழற்சியை நிலைநிறுத்துகின்றன. இந்த இழிவான சொற்கள் சமூகப் படிநிலைகளை வலுப்படுத்துகின்றன, இது முறையான பாகுபாடு மற்றும் சமூக புறக்கணிப்புக்கு வழிவகுக்கிறது. இத்தகைய மொழியைப் பயன்படுத்துவதன் பின்னணியில் உள்ள சமூக அனுமதியானது, தலித்துகள் குறிவைக்கப்படும், ஒதுக்கப்பட்ட, பெரும்பாலும் உள்ளூர் சமூகங்களின் புறக்கணிப்புகளின் விளைவாக, சமூக மற்றும் பொருளாதார ஒதுக்கீட்டிற்கு வழிவகுக்கும் சூழலை வளர்க்கிறது.
பின்விளைவுகள் ஒரு தனிப்பட்ட அவமானம் அல்லது அவமதிப்புக்கு அப்பாற்பட்டது; அவை கெட்டோமயமாக்கலுக்கு பங்களிக்கின்றன மற்றும் தலித் அடையாளங்களைச் சுற்றியுள்ள களங்கத்தை வலுப்படுத்துகின்றன. இந்த அவதூறுகளின் ஆழமான தாக்கத்தை புரிந்துகொள்வது மில்லியன் கணக்கான மக்களை தொடர்ந்து பாதிக்கும் சமத்துவமின்மையின் கட்டமைப்புகளை அகற்றுவதற்கு அவசியம்.
"க்யா பாங்கி கி தாரா கப்தே பஹ்னா ஹை?" போன்ற பொதுவான இழிவான சொற்றொடர்கள் (நீங்கள் பாங்கி போன்ற ஆடைகளை அணிவீர்களா?), "பாங்கி கி தாரா லக் ரஹே ஹோ" (ஒருவரின் அசாதாரண உடையைப் பற்றி கருத்துரைத்தல்.) தலித்துகளுக்கு எதிராக நடந்து வரும் தப்பெண்ணத்தையும் ஒரே மாதிரியான கருத்தையும் எடுத்துக்காட்டுகிறது. இந்த ஸ்டீரியோடைப்கள் பாங்கிகளை இயல்பிலேயே "அழுக்கு" மற்றும் "தூய்மையற்றவர்கள்" எனச் சித்தரிக்கின்றன, மேலும் இழிவான சொற்களின் மூலம் முறையான ஒடுக்குமுறையை வலுவூட்டும் அறிவுத்திறன் இல்லாதவர்கள். இந்த அவதூறுகள் மூலம் எதிர்கொள்ளும் மொழியியல் மற்றும் கலாச்சார ஓரங்கட்டல், சாதியால் உந்தப்பட்ட சமூகத்தில் கண்ணியம் மற்றும் சமத்துவத்திற்கான போராட்டத்தில் தலித்துகள் எதிர்கொள்ளும் பரந்த சவால்களை எடுத்துக்காட்டுகிறது.
தலித்துகளுக்கு எதிரான துஷ்பிரயோகம்:
ஹரிஜனங்கள் (தலித்துகள்) மற்றும் பாங்கிகள் (தலித் சமூகத்தில் உள்ள சில குழுக்களுக்கு பெரும்பாலும் பயன்படுத்தப்படும் சொல்) மீதான ஒரே மாதிரியான மற்றும் அவதூறுகள் ஆழமான தப்பெண்ணங்களை பிரதிபலிக்கின்றன மற்றும் பிராந்திய ரீதியாக மாறுபடலாம். இந்தக் குழுக்களுடன் தொடர்புடைய சில பொதுவான ஸ்டீரியோடைப்கள் மற்றும் இழிவான சொற்றொடர்கள்:
இந்த களங்கத்தை பிரதிபலிக்கும் சொற்றொடர்கள் பின்வருமாறு:
"க்யா பாங்கி கி தாரா கப்தே பஹான் ராகே ஹை?" (மோசமான ஆடைகளை அணிந்த ஒருவரைக் குறிக்கிறது.)
"பாங்கி கி தாரா லக் ரஹே ஹோ" (ஒருவரின் வழக்கத்திற்கு மாறான உடையில் கருத்து.)
"யே காம் சிர்ஃப் மெஹ்தர் கா ஹை" (ஒரு பணி துப்புரவு செய்பவருக்கு மட்டுமே பொருந்தும் என்பதைக் குறிக்கிறது.)
"முஜே பாங்கி ஜெய்சா நஹி திக்னா" (பாங்கி போல் தோன்றக்கூடாது என்ற விருப்பத்தை வெளிப்படுத்துதல்.)
ஸ்டீரியோடைப்கள்:
தூய்மையற்ற தன்மை: ஹரிஜனங்களும் பாங்கிகளும் இயல்பாகவே "அழுக்கு" அல்லது "தூய்மையற்றவர்கள்" என்ற நம்பிக்கை சமூக ஒதுக்கிவைப்புக்கு வழிவகுக்கிறது.
கீழ்த்தரமான வேலை: அவை துடைத்தல், சுத்தம் செய்தல் அல்லது உடல் உழைப்பு போன்ற குறைந்த அந்தஸ்துள்ள வேலைகளுக்கு மட்டுமே பொருத்தமானவை என்ற ஸ்டீரியோடைப்.
குற்றம்: திஇந்த சமூகங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் குற்றச் செயல்களில் ஈடுபடுவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம் என்பது ஆதாரமற்ற அனுமானம்.
அறியாமை: அவர்கள் கல்வியறிவு இல்லாதவர்கள் அல்லது முறையான தடைகள் காரணமாக அறிவுசார் சாதனைகளை செய்ய இயலாதவர்கள் என்ற நம்பிக்கை.
கலாச்சார தாழ்வு: அவர்களின் மரபுகளும் வாழ்க்கை முறைகளும் உயர் சாதியினரை விட தாழ்ந்தவை என்ற எண்ணம்.
சாதிய அவதூறுகளை இயல்பாக்குதல் மற்றும் தலித்துகளின் அடையாளத்திற்கு கடுமையான சேதம்:
இழிவான மொழியின் இந்த இயல்பாக்கம் முறையான ஒடுக்குமுறையை நிலைநிறுத்துகிறது, மொழி மற்றும் கலாச்சார ரீதியாக தலித்துகளை ஓரங்கட்டுகிறது. வரலாற்று ரீதியாக, வால்மீகியின் மிகக் குறைந்த துணை சாதிகளில் ஒன்றான "பாங்கி" என்ற சொல் "உடைந்த அடையாளம்" என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டு, அதன் பயன்பாட்டின் இழிவான தன்மையை பிரதிபலிக்கிறது. இந்த லேபிள் பொதுவாக பாரம்பரியமாக துப்புரவு மற்றும் சுத்தம் செய்யும் பணிகளில் ஈடுபடும் நபர்களுக்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. வரலாறு முழுவதும், இந்தியாவில் சில சாதிகள் இறந்த உடல்களை துடைப்பது மற்றும் கையாளுதல் உட்பட "தூய்மையற்றவை" என்று கருதப்படும் தொழில்களுக்குத் தள்ளப்பட்டுள்ளனர். இதன் விளைவாக, பாங்கி என முத்திரை குத்தப்பட்ட சமூகங்கள், மேத்தர் மற்றும் சமர், டெத் போன்ற பிறருடன் சேர்ந்து, சமூகப் படிநிலையின் கீழ்மட்டத்தை ஆக்கிரமித்து, இந்தியாவில் அட்டவணைப்படுத்தப்பட்ட சாதிகளாக அதிகாரப்பூர்வமாக அங்கீகரிக்கப்படுகின்றனர்.
இதேபோல், ஒரு காலத்தில் திறமையான தோல் தொழிலாளர்களுடன் தொடர்புடைய "சமர்" என்ற வார்த்தை, தலித் அடையாளத்திற்கு கணிசமான சேதத்தை ஏற்படுத்தி, ஒரு இழிவான முத்திரையாக ஆயுதமாக்கப்பட்டது. “க்யா சமர் ஜெய்சா கப்தே பஹ்னா ஹை?” போன்ற சொற்றொடர்கள் (நீங்கள் சமர் போன்ற ஆடைகளை அணிகிறீர்களா?) மற்றும் "யே சமாரோ கா கர் ஹை" (இந்த வீடு சமர்களுக்கு சொந்தமானது) ஆகியவை சாதியை தாழ்வு மனப்பான்மையுடன் ஒப்பிடும் தீங்கு விளைவிக்கும் ஒரே மாதிரியான கருத்துக்களை வலுப்படுத்துகின்றன. ஒரு சாதி அடையாளத்திலிருந்து ஒரு அவமானமாக மாறுவது, சமர் சமூகத்தின் மீது சமூக இழிவை விளக்குகிறது, அவமானம் மற்றும் ஒதுக்கப்பட்ட கதையை நிலைநிறுத்துகிறது. கூடுதலாக, "சோரி-சாமரி நா கர்ணா" (சமர்களைப் போல திருடாதீர்கள்) எதிர்மறையான தொடர்புகளைக் காட்டுகிறது, இது ஒரு முழு சமூகத்திற்கும் குற்றத்தை இணைக்கிறது.
ஸ்வரன் சிங் & ஓர்ஸில் உச்ச நீதிமன்றத்தின் அவதானிப்புகள். vs. மாநில thr’ ஸ்டாண்டிங் ஆலோசகர் & Anr. (2008) 12 SCR 132 "சமர்" என்ற வார்த்தையின் தாக்குதல் இயல்பை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகிறது, அதன் பயன்பாடு சாதியைப் பற்றியது மட்டுமல்ல, வேண்டுமென்றே இழிவுபடுத்தும் செயல் என்பதை வலியுறுத்துகிறது.
ஸ்வரன் சிங்கில் (சுப்ரா) நீதிபதி மார்கண்டேய கட்ஜு கவனித்தது குறிப்பிடத்தக்கது;
"21. இன்று 'சமர்' என்ற வார்த்தை பெரும்பாலும் உயர் சாதிகள் என்று அழைக்கப்படுபவர்களால் அல்லது OBC களால் கூட அவமதிப்பு, துஷ்பிரயோகம் மற்றும் கேலிக்குரிய வார்த்தையாக பயன்படுத்தப்படுகிறது. இன்று ஒரு நபரை சமர் என்று அழைப்பது ஒரு தவறான மொழி மற்றும் மிகவும் புண்படுத்தும் மொழியாகும். உண்மையில், இன்று பயன்படுத்தப்படும் சமர் என்ற சொல் பொதுவாக ஒரு சாதியைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்படுவதில்லை, மாறாக ஒருவரை வேண்டுமென்றே அவமதிக்கவும் அவமானப்படுத்தவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
"23. எனவே, எங்கள் கருத்துப்படி, உயர் சாதியினர் மற்றும் ஓபிசிக்கள், தாழ்த்தப்பட்ட சாதியைச் சேர்ந்த ஒருவரைப் பேசும்போது சமர்' என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்தக்கூடாது, அந்த நபர் உண்மையில் சாமர்' ஜாதியைச் சேர்ந்தவராக இருந்தாலும், அத்தகைய வார்த்தையைப் பயன்படுத்தினால். அவரது உணர்வுகளை புண்படுத்தியது."
இதேபோல், நெசவு, எம்பிராய்டரி மற்றும் பாரம்பரிய கைவினைப்பொருட்கள் ஆகியவற்றில் நிபுணத்துவம் பெற்ற ராஜஸ்தான், ஹரியானா மற்றும் குஜராத்தில் குறிப்பிடப்பட்ட அட்டவணை சாதியான மேக்வால் சமூகம், சமஸ்கிருத "தேத்" (துவைப்பவர்/துவைப்பவர்/) இழிவான சாதிய அவதூறு "தேத்" மூலம் முறையான ஒடுக்குமுறையை எதிர்கொள்கிறது. துப்புரவாளர்), "சாலே தேத்" (எஸ்சிக்களுக்கு, குறிப்பாக மேக்வால்களுக்குப் பயன்படுத்தப்படும் அவதூறு), "தேதோ கே குரு" (டாக்டர் பி.ஆர். அம்பேத்கரைக் குறிக்க), "ஆகத் திகா தி" (அவர்களுடைய இடத்தைக் காட்டினார்), "தாரி பிச்சானே வாலே" (தரையில் குடும்பப் படுக்கையைப் பரப்பும் பணியில் ஈடுபட்டுள்ள தலித்துகளைக் குறிக்க), தலித் அடையாளங்களின் பரந்த கலாச்சார மதிப்பிழப்பைப் பிரதிபலிக்கிறது, தாழ்வு மனப்பான்மையை வளர்க்கிறது, இந்த சேதப்படுத்தும் விவரிப்புகள் சமூக ஒற்றுமையை துண்டாடுவது மட்டுமல்லாமல், கண்ணியம் மற்றும் அதிகாரமளிப்பதற்கான பாதைகளைத் தடுக்கின்றன. இது போன்ற இழிவான மொழிகளுக்கு சவால் விடுவதும் அகற்றுவதும் கட்டாயமாகும்.
மேலும், பிரபலமான நம்பிக்கைக்கு மாறாக, சாதிய ஒடுக்குமுறை என்பது மிகவும் சலுகை பெற்ற சாதிகளைச் சேர்ந்தவர்களுக்கு மட்டும் அல்ல; இதர பிற்படுத்தப்பட்ட சாதிகள் (OBCs) என வகைப்படுத்தப்பட்ட சமூகங்களால் அது நிலைத்திருக்கிறது. இது முன்னிலைப்படுத்துகிறதுசாதி இயக்கவியலின் சிக்கலானது, பல்வேறு சமூகக் குழுக்களிடமிருந்து பாகுபாடு எழலாம், சலுகை மற்றும் ஒடுக்குமுறை பற்றிய விவரிப்புகளை சிக்கலாக்குகிறது.
அன்றாட வாழ்வில் சாதிய அவதூறுகள்: தலித் சமூகத்தின் மீதான தாக்கம்
சாதிய அவதூறுகள் அன்றாட வாழ்வில் ஊடுருவி, தலித் சமூகங்களுக்கு குறிப்பிடத்தக்க பின்விளைவுகளை ஏற்படுத்துகின்றன. 2017 இல், இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் மக்களை ‘தோபி’ அல்லது ‘ஹரிஜன்’ என்று அழைப்பது புண்படுத்தும் செயல் என்று அறிவித்தது. தோபி என்பது அனைத்து சலவையாளர்களுக்கும் பொதுவான பெயராகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. தோபி என்ற சொல் பெரும்பாலும் வாஷர்மேனைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பொதுவாக முஸ்லீம் சலவை செய்பவர்கள் ஹவாரி என்ற வார்த்தையால் அடையாளம் காணப்படுகிறார்கள், மேற்கு வங்கத்தில் அவர்கள் பிற பிற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பினராக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளனர்.
"தோபி கா குட்டா, நா கர் கா நா காட் கா" போன்ற இழிவான மற்றும் சாதிய சொற்றொடர்கள் தனிமனிதர்களின் கண்ணியத்தையும் சொந்தத்தையும் பறிக்கும் நிலைக்குத் தள்ளுகின்றன. அதேபோன்று, "கமீனா" என்ற அவதூறானது, "கிட்னா கமினா இன்சான் ஹை" (அவர் எவ்வளவு கீழ்த்தரமானவர்!) என்ற அவதூறைப் பயன்படுத்தி சில சமூகங்களைப் பற்றிய எதிர்மறையான ஒரே மாதிரியான கருத்துக்களை வலுப்படுத்துகிறது.
"கஞ்சர்" போன்ற சொற்கள், நாடோடி இனம் எதிர்கொள்ளும் ஓரங்கட்டப்படுவதைப் பிரதிபலிக்கின்றன, மேலும் "க்யா கஞ்சர்கானா பனா ரக்கா ஹை" (உங்களுக்கு என்ன வகையான விபச்சார விடுதி உள்ளது" போன்ற சாதிய அவதூறுகளை உள்ளடக்கிய அதே நேரத்தில் தலித்துகளை கண்ணியமற்ற முறையில் நிலைநிறுத்தும் இழிவான சொற்றொடர்கள் மூலம் அவர்களை நம்பத்தகாதவர்கள் மற்றும் குற்றவாளிகள் என்று வடிவமைக்கிறது. அமைக்கவா?) "கஞ்சர்கானா கோல் ரக்கா ஹை" (நீங்கள் ஒரு விபச்சார விடுதியைத் திறந்துள்ளீர்கள்.)
கஞ்சர்கள் இயல்பாகவே நேர்மையற்றவர்கள் அல்லது குற்றச் செயல்களில் ஈடுபட்டுள்ளனர், இது சமூகப் பாகுபாட்டை ஆதரிக்கும் பல தவறான கருத்துக்கள் மற்றும் போலியான கதைகள். கூடுதலாக, கஞ்சர் நடிகர்கள் ராஜஸ்தான், பீகார், உ.பி., ஜார்கண்ட், எம்.பி., மேற்கு வங்காளம், சத்தீஸ்கர், உத்தரகாண்ட் மற்றும் டெல்லி ஆகிய மாநிலங்களில் பட்டியலிடப்பட்ட சாதிகளாக வகைப்படுத்தப்பட்டனர்.
பஞ்சாபில், "சுரா" என்ற சொல் தலித் சீக்கியர்களுக்கு ஒரு சாதிய அவதூறாக செயல்படுகிறது, இது பஞ்சாபில் ஒரு அட்டவணைப்படுத்தப்பட்ட ஜாதியான மஜாபி (பால்மிகி மஜாபி) என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, குருத்வாராக்களுக்குள் நுழைவதற்கான கட்டுப்பாடுகள் மற்றும் லங்காரின் (சமூகத்தின்) பிரிவினை போன்ற நிஜ உலக விளைவுகளுடன். உணவு). அதேபோல், தமிழ்நாட்டில் “பள்ளன்” என்பது சாதியைக் குறிப்பதற்கு மட்டுமல்ல, அவமதிப்பாகவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது, இது SC/ST வன்கொடுமைத் தடுப்புச் சட்டத்தின் கீழ் சட்டப்பூர்வமாக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது. ஒட்டுமொத்தமாக, இந்த விதிமுறைகள் மொழியியல் பாகுபாட்டின் பரந்த வடிவத்தை உள்ளடக்கியது.
நீதிபதி மார்கண்டேய கட்ஜு, ஆறுமுகம் சேர்வை வெர்சஸ் தமிழ்நாடு, [SLP (Crl.) எண். 8084 of 2009] தீர்ப்பின் 10-வது பிரிவில், “நவீன யுகத்தில் 'நிகர்' என்ற வார்த்தைகளைப் போலவே இது ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதது. அல்லது 'நீக்ரோ' இன்று ஆப்பிரிக்க-அமெரிக்கர்களால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதது (அவை 50 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டிருந்தாலும் கூட,"
புறக்கணிப்பு ஒரு ஆயுதம்: தலித்துகளின் உயிர்ச் செலவு
ஒரு தலித் பலாத்காரத்தால் பாதிக்கப்பட்ட ஒரு தலித் சலுகை பெற்ற சாதியைச் சேர்ந்த குற்றம் சாட்டப்பட்டவருக்கு எதிராக புகார் அளித்தால், அதன் விளைவுகள் பெரும்பாலும் குற்றத்தின் உடனடி அதிர்ச்சிக்கு அப்பாற்பட்டது என்பது நம்மைச் சுற்றியுள்ள விசித்திரமான மற்றும் அறிமுகமில்லாத விஷயமல்ல. பல நிகழ்வுகளில், பாதிக்கப்பட்ட தலித் குடும்பம் கடுமையான சமூகப் புறக்கணிப்பு, அபராதம், கோயில் நுழைவுத் தடை, அடிக்கப்படுதல் மற்றும் அவர்களின் சமூகம் மற்றும் கிராமத்திலிருந்து உள்ளூர் "பஞ்சாயத்துகளால்" அமல்படுத்தப்பட்ட வெளியேற்றம் ஆகியவற்றை எதிர்கொள்கிறது. இந்த முறைசாரா கவுன்சில்கள் பாதிக்கப்பட்டவரின் குடும்பத்திற்கு அபராதம் விதிக்கலாம், மேலும் அவர்கள் ஓரங்கட்டப்படுவதை மேலும் வலுப்படுத்தலாம். தலித்துகளின் உயிர்ச் செலவு விகிதாச்சாரத்தில் அதிகமாக உள்ளது, ஏனெனில் அவர்கள் வன்முறையின் அதிர்ச்சியை மட்டுமல்ல, நீதியைத் தேடும் களங்கத்தையும் பின்விளைவுகளையும் வழிநடத்துகிறார்கள்.
ஒரு மாதத்திற்கு முன்பு, 2024 செப்டம்பரில், உயர் சாதியைச் சேர்ந்த குற்றம் சாட்டப்பட்ட ஒருவருக்கு எதிராக போக்ஸோ புகாரைத் தொடர்ந்ததற்காக 50 தலித் குடும்பங்கள் கர்நாடகாவின் யாத்கிரில் சமூகப் புறக்கணிப்பை எதிர்கொண்டன, இதேபோன்ற சம்பவத்தில் கர்நாடகா கிராமத்தில் லிங்காயத் மற்றும் சாதி இந்து சமூகங்களைச் சேர்ந்த மக்கள் திணிக்கப்பட்டனர். அர்ஜுன் மதார் என்ற 28 வயது தலித் இளைஞரை கொடூரமாக தாக்கியதை அடுத்து, தலித் மக்கள் தங்கள் பகுதிகளுக்குள் நுழைய தடை விதிக்கப்பட்டது. ஆந்திராவில் தலித் சமூகத்தைச் சேர்ந்த 55 வயதுடைய தாய், தனது மகன் வேறு சாதிப் பெண்ணைத் திருமணம் செய்ததால் மரத்தில் கட்டி வைத்துத் தாக்கியுள்ளார். இந்தச் சம்பவங்கள் குற்றவியல் மனப்பான்மையை அப்பட்டமாக எடுத்துக்காட்டுகின்றனதலித் சமூகம்.
சப்ராங் இந்தியாவின் விரிவான அறிக்கையை இங்கே படிக்கலாம்
சாதியப் பிரச்சாரம் தலித்துகளைப் பற்றிய எதிர்மறையான ஒரே மாதிரியை நிலைநிறுத்தியது, அவர்களின் "தீண்டத்தகாதவர்கள்" என்ற அந்தஸ்தை வலுப்படுத்தியது, இது தலித்துகளுக்கு எதிரான இழிவான வார்த்தைகளை இயல்பாக்குவதற்கும் பிரிவினைக்கான கருவியாகவும் வழிவகுத்தது. இந்த நீண்டகால சமூகப் படிநிலையானது தலித் தனிமனிதர்களின் கண்ணியத்தை மதிப்பிழக்கச் செய்கிறது, இது புறக்கணிப்பு அபாயத்தின் மீது மௌனத்தைத் தேர்ந்தெடுக்க பலரை வழிநடத்துகிறது. வன்முறை, சமூகக் களங்கம் மற்றும் பொருளாதாரத் தண்டனைகள் ஆகியவற்றின் பரஸ்பரம், 1989ஆம் ஆண்டு அட்டவணை சாதி/பழங்குடியினர் (வன்கொடுமைகள் தடுப்புச் சட்டம்) போன்ற கடுமையான சட்டங்களை அமல்படுத்திய போதிலும், தலித்துகளை ஒடுக்குமுறை அமைப்பில் சிக்க வைக்கும் ஒரு தீய சுழற்சியை உருவாக்குகிறது. தலித்துகள் மற்றும் ஆதிவாசி (பழங்குடியினர்) மக்களுக்கு எதிரான துன்புறுத்தல் மற்றும் பாகுபாட்டை எதிர்த்துப் போராட அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.
நீதி மற்றும் அமைதிக்கான குடிமக்கள் (CJP) “எஸ்சி/எஸ்டி சட்டத்தின் கீழ் ஜாதிப் பெயர் அழைப்பது குற்றமல்லவா? இங்கே படிக்கலாம்.
தகுதியின்மை பற்றிய தவறான கருத்து: "கோட்டா கானே வாலே"
“கோட்டா கானே வாலே” (இந்த “ஒதுக்கீடு செய்பவர்கள்” எங்கள் இடங்களைத் திருடுகிறார்கள்) என்பது தலித்துகள் சாதியின் அடிப்படையில் இடஒதுக்கீடு மூலம் உறுதியான நடவடிக்கையைப் பெறத் தகுதியற்றவர்கள் என்ற தவறான கருத்தை எடுத்துக்காட்டுகிறது. இந்த இழிவான லேபிள், அவர்களின் சாதனைகள் தகுதியை விட ஒதுக்கீட்டின் விளைவாகும், தீங்கு விளைவிக்கும் ஒரே மாதிரிகள் மற்றும் சமூக சார்புகளை வலுப்படுத்துகிறது. தலித்துகளின் போராட்டங்கள் மற்றும் பங்களிப்புகள் மற்றும் தலித் சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் எதிர்கொள்ளும் வரலாற்று தீண்டாமை மற்றும் அநீதி ஆகியவற்றை நிராகரிப்பதன் மூலம், இந்த மொழி தலித்துகளுக்கு எதிரான கோபத்தையும் தப்பெண்ணத்தையும் நிலைநிறுத்துகிறது. இத்தகைய சொல்லாடல்கள் இடஒதுக்கீட்டின் நோக்கத்தை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்துகிறது - வரலாற்று அநீதிகளை சரிசெய்வதற்காக வடிவமைக்கப்பட்டது - ஆனால் தலித் சமூகத்தில் உள்ள தனிநபர்களின் திறமைகள் மற்றும் முயற்சிகளை மதிப்பிழக்கச் செய்கிறது.
தலித் வன்கொடுமை வழக்குகளில் உத்தரப் பிரதேசம் முதலிடத்தில் உள்ளது
SC/ST வன்கொடுமை தடுப்புச் சட்டம் ஆண்டுதோறும் ஆயிரக்கணக்கான வழக்குகளைப் பதிவு செய்கிறது. இழிவான மொழியை இயல்பாக்குவது இந்த வன்முறையைத் தூண்டுகிறது, தலித் சமூகங்களின் கண்ணியத்தையும் பாதுகாப்பையும் மேம்படுத்த அத்தகைய மொழியை சவால் செய்வதும் அகற்றுவதும் கட்டாயமாக்குகிறது.
சப்ராங் இந்தியாவில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளபடி, 2022 ஆம் ஆண்டில் பட்டியல் சாதிகள் மற்றும் பழங்குடியினர் (வன்கொடுமைகள் தடுப்பு) சட்டம், 1989, (PoA சட்டம்) ஆகியவற்றின் கீழ் பதிவு செய்யப்பட்ட அதிக எண்ணிக்கையிலான வழக்குகளில் பாரதிய ஜனதா கட்சி (BJP) ஆளும் மாநிலங்கள் முதலிடத்தில் உள்ளன. A சமூக நீதி மற்றும் அதிகாரமளித்தல் அமைச்சகத்தால் வெளியிடப்பட்ட மத்திய அரசின் அறிக்கை, PoA சட்டத்தின் கீழ் பதிவு செய்யப்பட்ட மொத்த 51,656 வழக்குகளில் (97.7% தலித்துகளுக்கு எதிரான வன்கொடுமை வழக்குகள்) உத்தரப் பிரதேசத்தில் 23.78% 12,287 வழக்குகள் பதிவாகியுள்ளன. இதைத் தொடர்ந்து, தலித்துகளுக்கு எதிரான வன்கொடுமை வழக்குகள் பதிவு செய்வதில் ராஜஸ்தான் மற்றும் மத்தியப் பிரதேசம் முதலிடத்தில் உள்ளன. இந்த அறிக்கையின் கண்டுபிடிப்புகள் இந்தியாவின் சாதி அடிப்படையிலான வன்முறை மற்றும் விளிம்புநிலை சமூகங்களுக்கு எதிரான பாகுபாடு ஆகியவற்றுடன் நடந்துகொண்டிருக்கும் போராட்டத்தின் கடுமையான நினைவூட்டலாகும்.
2022 ஆம் ஆண்டில், PoA சட்டத்தின் கீழ், 52,866 வன்கொடுமை வழக்குகள் (SCs) மற்றும் 9,725 பட்டியலிடப்பட்ட பழங்குடியினர் (STs) மீது பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளதாகவும் மத்திய அமைச்சக அறிக்கை வெளிப்படுத்துகிறது. இந்த வழக்குகளில் பெரும்பாலானவை, அதிர்ச்சியூட்டும் 97.7%, வெறும் 13 மாநிலங்களில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன, பாஜக ஆளும் உத்தரபிரதேசம், ராஜஸ்தான் மற்றும் மத்தியப் பிரதேசம் பட்டியலில் முதலிடத்தில் உள்ளன. 2022 ஆம் ஆண்டில், PoA சட்டத்தின் கீழ் பதிவு செய்யப்பட்ட 51,656 வழக்குகளில், உத்தரப் பிரதேசத்தில் 12,287 வழக்குகள் பதிவாகியுள்ளன, 2022 ஆம் ஆண்டில் தலித்துகளுக்கு எதிரான வன்கொடுமைகளின் மொத்த 97.7% வழக்குகளில் 23.78% 13 மாநிலங்களில் பதிவாகியுள்ளன. இதைத் தொடர்ந்து, ராஜஸ்தானில் 8,651 வழக்குகளுடன் (16.75%) தலித்துகள் மீதான இரண்டாவது அதிக வன்கொடுமை வழக்குகள் பதிவாகியுள்ளன, அதே நேரத்தில் மத்தியப் பிரதேசத்தில் 7,732 வழக்குகள் உள்ளன, இது 14.97% ஆகும். கணிசமான எண்ணிக்கையில் வழக்குகள் உள்ள பிற மாநிலங்களில் பீகாரில் 6509, ஒடிசாவில் 2902 வழக்குகள் மற்றும் மகாராஷ்டிராவில் 2276 வழக்குகள் உள்ளன.
உபயம்: சப்ராங் இந்தியா.
From Slur to Segregation: the language of abusive stigma, sketches concentric circles of rank exclusion for India’s Dalits
From Slur to Segregation: the language of abusive stigma, sketches concentric circles of rank exclusion for India’s Dalits
Aman Khan
Abusive slurs like ‘Bhangi,’ ‘Chamar,’ and ‘Quota Khane Wale’ not only demean individuals but also perpetuate systemic discrimination, segregation, and economic exclusion, further entrenching societal hierarchies and ghettoizing Dalit identities through normalisation of these derogatory slurs
Casteist slurs, frequently bandied about in everyday language, have a profound impact on social dynamics, leading to boycotts, segregation, and systemic inequality. Terms that demean Dalits foster an environment of discrimination, often resulting in communities ostracizing those labelled with derogatory slurs. This segregation not only restricts access to resources and opportunities but also perpetuates a cycle of ghettoization, isolating marginalized groups. As these slurs normalize oppressive attitudes, they reinforce social hierarchies, making it difficult for Dalits to achieve dignity and equality.
Introduction
Despite efforts to redefine these identities, with, for example Mahatma Gandhi’s introduction of the term “Harijan,” meaning “children of God,” the stigma persists. The term has often been underlined through a normalization, further entrenching discrimination. Other abusive terms targeting Dalits, such as “Bhangi,” “Chamar” and “Quota Khane Wale” not only demean individuals but also perpetuate a cycle of segregation and inequality. These derogatory terms reinforce societal hierarchies, leading to systemic discrimination and social ostracism. The societal sanction behind the use of such language fosters an environment where Dalits are targeted, marginalised, often resulting in boycotts from local communities, leading to both social and economic exclusion.
The repercussions extend beyond an individual humiliation or insult; they contribute to ghettoization and reinforce the stigma surrounding Dalit identities. Understanding the profound impact of these slurs is essential in dismantling the structures of inequality that continue to affect millions.
Common derogatory phrases, such as “Kya Bhangi Ki Tarah Kapde Pahna Hai?” (Do you wear clothes like a Bhangi?), “Bhangi Ki Tarah Lag Rahe Ho” (Commenting on someone’s unusual attire.) highlight the ongoing prejudice and stereotype against the Dalits. These stereotypes portray Bhangis as inherently “dirty,” and “Impure” fit only for menial labour, and lacking in intellect, reinforcing systemic oppression through the derogatory vocab. The linguistic and cultural marginalization faced through these slurs exemplifies the broader challenges confronting Dalits in their struggle for dignity and equality in a caste-driven society.
Abuse against Dalits:
Stereotypes and slurs against Harijans (Dalits) and Bhangis (a term often used for certain groups within the Dalit community) reflect deep-seated prejudices and can vary regionally. Here are some common stereotypes and derogatory phrases associated with these groups:
Phrases reflecting this stigma include:
“Kya Bhangi Ki Tarah Kapde Pahan Rakhe hai?” (Referring to someone wearing awkward clothing.)
“Bhangi Ki Tarah Lag Rahe Ho” (Commenting on someone’s unusual attire.)
“Ye kaam sirf mehtar ka hai” (Implying that a task is fit only for a sweeper.)
“Mujhe Bhangi Jaisa Nahi Dikhna” (Expressing a desire not to appear like a Bhangi.)
Stereotypes:
Impurity: The belief that Harijans and Bhangis are inherently “dirty” or “impure,” leading to social ostracism.
Menial Work: The stereotype that they are only fit for low-status jobs, such as sweeping, cleaning, or manual labour.
Criminality: The unfounded assumption that members of these communities are more likely to engage in criminal behaviour.
Ignorance: The belief that they are uneducated or incapable of intellectual achievement due to systemic barriers.
Cultural Inferiority: The idea that their traditions and lifestyles are inferior to those of higher castes.
Normalisation of casteist slurs and the severe damage to Dalit’s identity:
This normalization of derogatory language perpetuates systemic oppression, marginalising Dalits both linguistically and culturally. Historically, the term “Bhangi,” associated with one of the lowest sub-castes of Valmiki, translates to “broken identity” and reflects the derogatory nature of its usage. This label is commonly applied to individuals traditionally tasked with scavenging and cleaning work. Throughout history, certain castes in India have been relegated to occupations deemed “impure,” including sweeping and handling dead bodies. As a result, communities labelled as Bhangi, along with others like Mehtar and Chamar, Dedh etc., occupy the lower echelons of the social hierarchy and are officially recognized as Scheduled Castes in India.
Similarly, the term “Chamar,” once associated with skilled leather workers, has been weaponized into a derogatory label, inflicting significant damage on Dalit identity. Phrases like “Kya Chamar Jaisa Kapde Pahna Hai?” (Do you wear clothes like a Chamar?) and “Ye Chamaaro Ka Ghar Hai” (This house belongs to Chamars) reinforce harmful stereotypes that equate caste with inferiority. This transformation from a caste identifier to an insult illustrates the social stigma attached to the Chamar community, perpetuating a narrative of humiliation and exclusion. Additionally, the slur “Chori-chamari Na Karna” (Don’t steal like the chamars) shows the negative associations, linking criminality to an entire community.
The Supreme Court’s observations in Swaran Singh & Ors. vs. State thr’ Standing Counsel & Anr. (2008) 12 SCR 132 underscore the term “Chamar” offensive nature, emphasizing that its use is not merely about caste but a deliberate act of derogation.
Notably, Justice Markandey Katju in Swaran Singh (Supra) observed that;
“21. Today the word ‘Chamar’ is often used by people belonging to the so-called upper castes or even by OBCs as a word of insult, abuse and derision. Calling a person Chamar’ today is nowadays an abusive language and is highly offensive. In fact, the word Chamar’ when used today is not normally used to denote a caste but to intentionally insult and humiliate someone.
“23. Hence, in our opinion, the so-called upper castes and OBCs should not use the word Chamar’ when addressing a member of the Scheduled Caste, even if that person in fact belongs to the Chamar’ caste, because use of such a word will hurt his feelings.”
Similarly, the Meghwal community, a specified Scheduled Caste in Rajasthan, Haryana and Gujrat known for their expertise in weaving, embroidery, and traditional crafts, faces systemic oppression through the derogatory casteist slur “Dedh“, originating from Sanskrit “Dhed” (washer/cleaner), like “saale dedh” (a slur used for SCs, especially Meghwals), “dedho ke guru” (to refer to Dr B R Ambedkar), “aukat dikha di” (showed them their place), “dhari bichhane wale” (to refer to Dalits who are tasked with spreading family bedding on the floor), reflect a broader cultural devaluation of Dalit identities, fostering a sense of inferiority, These damaging narratives not only fragment community solidarity but also obstruct pathways to dignity and empowerment, making it imperative to challenge and dismantle such derogatory language.
Moreover, contrary to popular belief, caste oppression is not limited to those from the most privileged category of castes; it is also perpetuated by communities classified as Other Backward Castes (OBCs). This highlights the complexity of caste dynamics, where discrimination can arise from various social groups, complicating the narrative of privilege and oppression.
Casteist Slurs in daily life: ongoing impact on Dalit community
Casteist slurs permeate daily life, leading to significant repercussions for Dalit communities. In 2017, the Supreme Court of India declared that calling people ‘dhobi’ or ‘harijan’ was offensive. Dhobi is used as a generic name for all washermen. The term Dhobi is mostly used to denote the Washerman. Generally Muslim washermen are identified by the term Hawari and, in West Bengal they have been recognised as an Other Backward Class.
The derogatory and casteist phrases such as “Dhobi Ka Kutta, Na Ghar Ka Na Ghat Ka” reduce individuals to a state of limbo, stripping them of dignity and belonging. Similarly, the slur “Kameena” carries connotations of low character, reinforcing negative stereotypes about certain communities by using the slur “Kitna Kamina Insan hai” (What a low person he is!).
Terms like “Kanjar” reflect the marginalisation faced by a nomadic ethnic group, framing them as untrustworthy and criminal through derogatory phrases that perpetuate Dalits in undignified manner while includes the casteist slur like “Kya Kanjarkhana Bana Rakha Hai” (What kind of brothel have you set up?) “Kanjarkhana Khol Rakha Hai” (You have opened a brothel.)
Many misconception and fake narratives that Kanjars are inherently dishonest or involved in criminal activities, which supports social discrimination. Additionally, the Kanjar cast categorised as the Scheduled Cast in Rajasthan, Bihar, UP, Jharkhand, MP, West Bengal, Chhatisgarh, Uttarakhand and Delhi.
In Punjab, the term “Chura” serves as a casteist slur for Dalit Sikhs, also known as Mazhabi (Balmiki Mazhabi), a Scheduled Cast in Punjab, with real-world consequences such as restrictions on entry to gurudwaras and segregation during Langar (community meal). Likewise, “Pallan” in Tamil Nadu is used not only to denote a caste but also as an insult, which is legally recognized as an offense under the SC/ST Prevention of Atrocities Act. Overall, these terms encapsulate a broader pattern of linguistic discrimination.
Justice Markandey Katju observed in Para 10 of the Judgement in Arumugam Servai vs. State of Tamil Nadu, [SLP (Crl.) No. 8084 of 2009] that “It is just unacceptable in the modern age, just as the words ‘Nigger’ or ‘Negro’ are unacceptable for African-Americans today (even if they were acceptable 50 years ago,”
Boycott as a weapon: the cost of survival for Dalits
It’s not strange and unfamiliar in our surrounding that when a Dalit rape victim lodges a complaint against an accused from the privileged castes, the repercussions often extend beyond the immediate trauma of the crime. In many instances, the Dalit victim’s family faces severe social boycott, fine, ban on temple entry, beating up and expulsion from their community and village, enforced by local “Panchayats.” These informal councils may impose fines on the victim’s family, further entrenching their marginalization. The cost of survival for Dalits is disproportionately high, as they navigate not only the trauma of violence but also the stigma and repercussions of seeking justice.
Just a month before, in September, 2024, 50 Dalit families faced social boycott in Karnataka’s Yadgir for pursuing a POCSO complaint against an accused belonging to an upper caste and in a similar incident occurred in Karnataka village people from Lingayat and Caste Hindu communities were imposed a ban on Dalits from entering their localities after they brutally assaulted 28-year-old Dalit youth, Arjun Madar. In Andhra Pradesh a 55-year-old mother from Dalit community tied to a tree and thrashed as her son married a girl from another caste. These incidents starkly illustrate a criminal mind set and deep-seated bias against the Dalit community.
A detailed report of Sabrang India can be read here
Casteist propaganda perpetuated a negative stereotype about Dalits, reinforcing their status as “untouchables” that led to normalization of derogatory words against the Dalits and as a tool of segregation. This long-standing social hierarchy devalues the dignity of Dalit individuals, leading many to choose silence over the risk of ostracism. The interplay of violence, social stigma, and economic penalties creates a vicious cycle that traps Dalits in a system of oppression from a period of time despite the enforcement of stringent laws like the Schedule Caste/ Schedule Tribes (Prevention of Atrocities Act), 1989 was introduced to combat persecution and discrimination against Dalits and Adivasi (tribal) people.
Citizens for Justice and Peace (CJP)’s “Is Caste name calling not an offence under the SC/ST Act? may be read here.
Misconception of unworthiness: the slur “Quota Khane Wale”
The slur “quota khane wale” (these “quota people” are stealing our seats) epitomizes the misconception that Dalits are unworthy recipients of affirmative action through reservation on the basis of caste. This derogatory label implies that their achievements are solely the result of quotas rather than merit, reinforcing harmful stereotypes and societal biases. By dismissing the struggles and contributions of Dalits and the historical untouchability and injustice faced by the members of Dalit community, this language perpetuates anger and prejudice against the Dalits. Such rhetoric not only undermines the purpose of reservations—designed to rectify historical injustices—but also devalues the talents and efforts of individuals within the Dalit community.
Uttar Pradesh tops in cases of Dalit atrocities
The SC/ST Prevention of Atrocities Act reports thousands of cases annually. Normalizing derogatory language fuels this violence, making it imperative to challenge and dismantle such language to promote dignity and safety for Dalit communities.
As reported in Sabrang India, States ruled by the Bharatiya Janata Party (BJP) top in high number of cases registered under the Scheduled Castes and the Scheduled Tribes (Prevention of Atrocities) Act, 1989, (PoA Act) in the year 2022. A union government report published by the Ministry of Social Justice and Empowerment reveals that Uttar Pradesh, reported a staggering 12,287 cases accounting for 23.78% of the total 51,656 cases registered under the PoA Act (97.7 % atrocity cases against Dalits). Following this, Rajasthan and Madhya Pradesh are positioned on top in registration of cases of atrocities against Dalits. The report’s findings are a grim reminder of India’s ongoing struggle with caste-based violence and discrimination against marginalised communities.
The union ministry report also reveals that, 52,866 cases of atrocities against Scheduled Castes (SCs) and 9,725 cases of Scheduled Tribes (STs) were registered in year 2022 under the PoA Act. The majority of these cases, a staggering 97.7%, were recorded in just 13 states, with BJP-ruled Uttar Pradesh, Rajasthan, and Madhya Pradesh topping the list. In 2022, out of 51,656 cases registered under the PoA Act, Uttar Pradesh reported 12,287 cases accounting for 23.78% of the total 97.7 % cases of atrocities against Dalits in 2022 was reported in 13 states. Following this, Rajasthan reported second highest atrocities cases of Dalits with 8,651 cases (16.75%), while Madhya Pradesh had 7,732 cases, making up 14.97%. Other states with a significant number of cases include Bihar with 6509, Odisha with 2902 cases and Maharashtra with 2276 cases.
Courtesy: Sabrang India
अत्याचार जाति दलित समाचार
गाली से अलगाव तक: अपमानजनक कलंक की भाषा, भारत के दलितों के लिए रैंक बहिष्कार के संकेंद्रित वृत्तों का चित्रण करती है
19 अक्टूबर, 2024 को पोस्ट किया गया

गाली से अलगाव तक: अपमानजनक कलंक की भाषा, भारत के दलितों के लिए रैंक बहिष्कार के संकेंद्रित वृत्तों का चित्रण करती है
अमन खा
'भंगी', 'चमार' और 'कोटा खाने वाले' जैसे अपमानजनक अपशब्द न केवल व्यक्तियों को अपमानित करते हैं, बल्कि प्रणालीगत भेदभाव, अलगाव और आर्थिक बहिष्कार को भी बढ़ावा देते हैं, इन अपमानजनक अपशब्दों के सामान्यीकरण के माध्यम से सामाजिक पदानुक्रम को और मजबूत करते हैं और दलित पहचान को मजबूत करते हैं।
रोज़मर्रा की भाषा में अक्सर बोली जाने वाली जातिवादी गालियाँ सामाजिक गतिशीलता पर गहरा प्रभाव डालती हैं, जिससे बहिष्कार, अलगाव और प्रणालीगत असमानता होती है। दलितों को अपमानित करने वाले शब्द भेदभाव के माहौल को बढ़ावा देते हैं, जिसके परिणामस्वरूप समुदाय अक्सर अपमानजनक अपशब्द कहे जाने वाले लोगों को बहिष्कृत कर देते हैं। यह अलगाव न केवल संसाधनों और अवसरों तक पहुंच को प्रतिबंधित करता है, बल्कि हाशिए पर रहने वाले समूहों को अलग-थलग करते हुए यहूदी बस्ती के चक्र को भी कायम रखता है। चूंकि ये अपशब्द दमनकारी रवैये को सामान्य बनाते हैं, ये सामाजिक पदानुक्रम को मजबूत करते हैं, जिससे दलितों के लिए सम्मान और समानता हासिल करना मुश्किल हो जाता है।
परिचय
इन पहचानों को फिर से परिभाषित करने के प्रयासों के बावजूद, उदाहरण के लिए, महात्मा गांधी द्वारा "हरिजन" शब्द का प्रयोग, जिसका अर्थ है "ईश्वर के बच्चे", कलंक कायम है। इस शब्द को अक्सर सामान्यीकरण के माध्यम से रेखांकित किया गया है, जो भेदभाव को और मजबूत करता है। दलितों को निशाना बनाने वाले अन्य अपमानजनक शब्द, जैसे "भंगी," "चमार" और "कोटा खाने वाले" न केवल व्यक्तियों को अपमानित करते हैं, बल्कि अलगाव और असमानता के चक्र को भी कायम रखते हैं। ये अपमानजनक शब्द सामाजिक पदानुक्रम को मजबूत करते हैं, जिससे प्रणालीगत भेदभाव और सामाजिक बहिष्कार होता है। ऐसी भाषा के उपयोग के पीछे सामाजिक स्वीकृति एक ऐसे माहौल को बढ़ावा देती है जहां दलितों को लक्षित किया जाता है, हाशिए पर रखा जाता है, जिसके परिणामस्वरूप अक्सर स्थानीय समुदायों द्वारा बहिष्कार किया जाता है, जिससे सामाजिक और आर्थिक बहिष्कार होता है।
इसके दुष्परिणाम व्यक्तिगत अपमान या बेइज्जती से कहीं आगे तक फैलते हैं; वे यहूदी बस्तीकरण में योगदान करते हैं और दलित पहचान के आसपास के कलंक को मजबूत करते हैं। इन अपशब्दों के गहरे प्रभाव को समझना असमानता की उन संरचनाओं को खत्म करने के लिए आवश्यक है जो लाखों लोगों को प्रभावित करती रहती हैं।
सामान्य अपमानजनक वाक्यांश, जैसे "क्या भंगी की तरह कपड़े पहनना है?" (क्या आप भंगी जैसे कपड़े पहनते हैं?), "भंगी की तरह लग रहे हो" (किसी की असामान्य पोशाक पर टिप्पणी करना।) दलितों के खिलाफ चल रहे पूर्वाग्रह और रूढ़िवादिता को उजागर करते हैं। ये रूढ़िवादिताएँ भंगियों को स्वाभाविक रूप से "गंदे" और "अशुद्ध" के रूप में चित्रित करती हैं जो केवल छोटे श्रम के लिए उपयुक्त हैं, और बुद्धि की कमी के कारण अपमानजनक शब्दावली के माध्यम से प्रणालीगत उत्पीड़न को मजबूत करते हैं। इन अपशब्दों के माध्यम से जिस भाषाई और सांस्कृतिक हाशिए का सामना करना पड़ा, वह जाति-संचालित समाज में सम्मान और समानता के संघर्ष में दलितों के सामने आने वाली व्यापक चुनौतियों का उदाहरण है।
दलितों के खिलाफ दुर्व्यवहार:
हरिजन (दलित) और भंगी (दलित समुदाय के भीतर कुछ समूहों के लिए अक्सर इस्तेमाल किया जाने वाला शब्द) के खिलाफ रूढ़िवादी और अपशब्द गहरे बैठे पूर्वाग्रहों को दर्शाते हैं और क्षेत्रीय रूप से भिन्न हो सकते हैं। इन समूहों से जुड़ी कुछ सामान्य रूढ़ियाँ और अपमानजनक वाक्यांश यहां दिए गए हैं:
इस कलंक को दर्शाने वाले वाक्यांशों में शामिल हैं:
“क्या भंगी की तरह कपड़ा पहन रखा है?” (अजीब कपड़े पहनने वाले किसी व्यक्ति का जिक्र करते हुए)
"भंगी की तरह लग रहे हो" (किसी की असामान्य पोशाक पर टिप्पणी करना।)
"ये काम सिर्फ मेहतर का है" (इसका मतलब यह है कि कोई भी काम केवल सफाई कर्मचारी के लिए ही उपयुक्त है।)
"मुझे भंगी जैसा नहीं दिखना" (भंगी की तरह न दिखने की इच्छा व्यक्त करना।)
रूढ़िवादिता:
अशुद्धता: यह विश्वास कि हरिजन और भंगी स्वाभाविक रूप से "गंदे" या "अशुद्ध" हैं, जिससे सामाजिक बहिष्कार होता है।
छोटे-मोटे काम: यह रूढ़िवादिता है कि वे केवल निम्न दर्जे की नौकरियों के लिए ही उपयुक्त हैं, जैसे कि झाड़ू लगाना, सफ़ाई करना या शारीरिक श्रम करना।
आपराधिकता: दयह धारणा निराधार है कि इन समुदायों के सदस्यों के आपराधिक व्यवहार में शामिल होने की अधिक संभावना है।
अज्ञानता: यह विश्वास कि प्रणालीगत बाधाओं के कारण वे अशिक्षित हैं या बौद्धिक उपलब्धि हासिल करने में असमर्थ हैं।
सांस्कृतिक हीनता: यह विचार कि उनकी परंपराएँ और जीवनशैली उच्च जातियों से हीन हैं।
जातिवादी अपशब्दों का सामान्यीकरण और दलित की पहचान को गंभीर क्षति:
अपमानजनक भाषा का यह सामान्यीकरण प्रणालीगत उत्पीड़न को कायम रखता है, जिससे भाषाई और सांस्कृतिक रूप से दलित हाशिये पर चले जाते हैं। ऐतिहासिक रूप से, शब्द "भांगी", जो कि वाल्मिकी की सबसे निचली उप-जातियों में से एक से जुड़ा है, का अनुवाद "टूटी हुई पहचान" है और यह इसके उपयोग की अपमानजनक प्रकृति को दर्शाता है। यह लेबल आमतौर पर पारंपरिक रूप से मैला ढोने और सफाई का काम करने वाले व्यक्तियों पर लगाया जाता है। पूरे इतिहास में, भारत में कुछ जातियों को "अशुद्ध" माने जाने वाले व्यवसायों में धकेल दिया गया है, जिसमें झाड़ू लगाना और शवों को संभालना भी शामिल है। परिणामस्वरूप, भंगी कहे जाने वाले समुदाय, मेहतर और चमार, डेढ़ आदि जैसे अन्य लोगों के साथ, सामाजिक पदानुक्रम के निचले पायदान पर हैं और आधिकारिक तौर पर भारत में अनुसूचित जाति के रूप में मान्यता प्राप्त हैं।
इसी तरह, "चमार" शब्द, जो कभी कुशल चमड़े के कारीगरों से जुड़ा हुआ था, को एक अपमानजनक लेबल में बदल दिया गया है, जिससे दलित पहचान को महत्वपूर्ण नुकसान हुआ है। "क्या चमार जैसा कपड़ा पहनना है?" जैसे वाक्यांश (क्या आप चमारों की तरह कपड़े पहनते हैं?) और "ये चमारो का घर है" (यह घर चमारों का है) हानिकारक रूढ़िवादिता को मजबूत करते हैं जो जाति को हीनता के साथ जोड़ते हैं। जाति पहचानकर्ता से अपमान में यह परिवर्तन चमार समुदाय से जुड़े सामाजिक कलंक को दर्शाता है, जो अपमान और बहिष्कार की कहानी को कायम रखता है। इसके अतिरिक्त, गाली "चोरी-चमारी ना करना" (चमारों की तरह चोरी मत करो) नकारात्मक संगति को दर्शाता है, जो पूरे समुदाय को आपराधिकता से जोड़ता है।
स्वर्ण सिंह और अन्य मामले में सुप्रीम कोर्ट की टिप्पणियाँ। बनाम राज्य थ्रू 'स्थायी वकील और अन्य। (2008) 12 एससीआर 132 "चमार" शब्द की आक्रामक प्रकृति को रेखांकित करता है, इस बात पर जोर देता है कि इसका उपयोग केवल जाति के बारे में नहीं है बल्कि अपमान का एक जानबूझकर किया गया कार्य है।
विशेष रूप से, स्वर्ण सिंह (सुप्रा) मामले में न्यायमूर्ति मार्कंडेय काटजू ने कहा कि;
“21. आज 'चमार' शब्द का प्रयोग अक्सर तथाकथित ऊंची जाति के लोगों या यहां तक कि ओबीसी द्वारा अपमान, दुर्व्यवहार और उपहास के शब्द के रूप में किया जाता है। किसी व्यक्ति को चमार कहना आजकल एक अपमानजनक भाषा है और अत्यधिक अपमानजनक है। वास्तव में, आज जब 'चमार' शब्द का प्रयोग किया जाता है तो उसका प्रयोग आम तौर पर किसी जाति को दर्शाने के लिए नहीं किया जाता है, बल्कि जानबूझकर किसी का अपमान करने और अपमानित करने के लिए किया जाता है।
“23. इसलिए, हमारी राय में, तथाकथित उच्च जातियों और ओबीसी को अनुसूचित जाति के किसी सदस्य को संबोधित करते समय 'चमार' शब्द का उपयोग नहीं करना चाहिए, भले ही वह व्यक्ति वास्तव में चमार जाति का हो, क्योंकि इस तरह के शब्द का उपयोग उनकी भावनाओं को ठेस पहुंचाई।”
इसी तरह, मेघवाल समुदाय, जो राजस्थान, हरियाणा और गुजरात में एक विशिष्ट अनुसूचित जाति है, जो बुनाई, कढ़ाई और पारंपरिक शिल्प में अपनी विशेषज्ञता के लिए जाना जाता है, को अपमानजनक जातिवादी गाली "डेध" के माध्यम से प्रणालीगत उत्पीड़न का सामना करना पड़ता है, जो संस्कृत "धेड़" (धोबी/) से उत्पन्न हुआ है। क्लीनर), जैसे "साले डेढ़" (अनुसूचित जाति, विशेष रूप से मेघवालों के लिए इस्तेमाल किया जाने वाला एक अपशब्द), "डेढ़ो के गुरु" (डॉ बीआर अंबेडकर को संदर्भित करने के लिए), "औकात दिखा दी" (उन्हें उनकी जगह दिखाई गई), "धारी बिछने वाले" (दलितों को संदर्भित करने के लिए जिन्हें फर्श पर पारिवारिक बिस्तर फैलाने का काम सौंपा गया है), दलित पहचान के व्यापक सांस्कृतिक अवमूल्यन को दर्शाते हैं, हीनता की भावना को बढ़ावा देते हैं, ये हानिकारक आख्यान न केवल सामुदायिक एकजुटता को खंडित करते हैं, बल्कि गरिमा और सशक्तिकरण के रास्ते को भी बाधित करते हैं। ऐसी अपमानजनक भाषा को चुनौती देना और ख़त्म करना ज़रूरी है।
इसके अलावा, आम धारणा के विपरीत, जाति उत्पीड़न केवल सबसे विशेषाधिकार प्राप्त वर्ग की जातियों तक ही सीमित नहीं है; इसे अन्य पिछड़ी जातियों (ओबीसी) के रूप में वर्गीकृत समुदायों द्वारा भी कायम रखा गया है। यह इस पर प्रकाश डालता हैजातिगत गतिशीलता की जटिलता, जहां विभिन्न सामाजिक समूहों से भेदभाव उत्पन्न हो सकता है, जो विशेषाधिकार और उत्पीड़न की कहानी को जटिल बनाता है।
दैनिक जीवन में जातिवादी गालियाँ: दलित समुदाय पर निरंतर प्रभाव
जातिवादी गालियाँ दैनिक जीवन में व्याप्त हैं, जिससे दलित समुदायों पर महत्वपूर्ण प्रभाव पड़ रहा है। 2017 में, भारत के सर्वोच्च न्यायालय ने घोषणा की कि लोगों को 'धोबी' या 'हरिजन' कहना अपमानजनक था। धोबी सभी धोबियों के लिए एक सामान्य नाम के रूप में प्रयोग किया जाता है। धोबी शब्द का प्रयोग अधिकतर धोबी को दर्शाने के लिए किया जाता है। आम तौर पर मुस्लिम धोबियों को हवारी शब्द से पहचाना जाता है और पश्चिम बंगाल में उन्हें अन्य पिछड़ा वर्ग के रूप में मान्यता दी गई है।
"धोबी का कुत्ता, न घर का न घाट का" जैसे अपमानजनक और जातिवादी वाक्यांश व्यक्तियों को असमंजस की स्थिति में ला देते हैं, जिससे उनकी गरिमा और अपनापन खत्म हो जाता है। इसी तरह, गाली "कमीना" में निम्न चरित्र का अर्थ है, "कितना कमीना इंसान है" (वह कितना नीच व्यक्ति है!) का उपयोग करके कुछ समुदायों के बारे में नकारात्मक रूढ़िवादिता को मजबूत किया गया है।
"कंजर" जैसे शब्द एक खानाबदोश जातीय समूह द्वारा सामना किए गए हाशिए पर होने को दर्शाते हैं, जो उन्हें अपमानजनक वाक्यांशों के माध्यम से अविश्वसनीय और आपराधिक बताते हैं जो दलितों को अपमानजनक तरीके से अपमानित करते हैं, जबकि "क्या कंजरखाना बना रखा है" (आपके पास किस तरह का वेश्यालय है) जैसे जातिवादी गाली भी शामिल है। सेट अप?) "कंजरखाना खोल रखा है" (आपने वेश्यालय खोला है।)
कई गलत धारणाएं और फर्जी आख्यान हैं कि कंजर स्वाभाविक रूप से बेईमान होते हैं या आपराधिक गतिविधियों में शामिल होते हैं, जो सामाजिक भेदभाव का समर्थन करते हैं। इसके अतिरिक्त, कंजर जाति को राजस्थान, बिहार, यूपी, झारखंड, एमपी, पश्चिम बंगाल, छत्तीसगढ़, उत्तराखंड और दिल्ली में अनुसूचित जाति के रूप में वर्गीकृत किया गया है।
पंजाब में, "चुरा" शब्द दलित सिखों के लिए एक जातिवादी गाली के रूप में कार्य करता है, जिसे मजहबी (बाल्मीकि मजहबी) के रूप में भी जाना जाता है, जो पंजाब में एक अनुसूचित जाति है, जिसके वास्तविक दुनिया के परिणाम होते हैं जैसे गुरुद्वारों में प्रवेश पर प्रतिबंध और लंगर (समुदाय) के दौरान अलगाव खाना)। इसी तरह, तमिलनाडु में "पल्लन" का उपयोग न केवल किसी जाति को दर्शाने के लिए किया जाता है, बल्कि अपमान के रूप में भी किया जाता है, जिसे एससी/एसटी अत्याचार निवारण अधिनियम के तहत कानूनी रूप से अपराध के रूप में मान्यता दी गई है। कुल मिलाकर, ये शब्द भाषाई भेदभाव के व्यापक पैटर्न को दर्शाते हैं।
न्यायमूर्ति मार्कंडेय काटजू ने अरुमुगम सर्वई बनाम तमिलनाडु राज्य, [एसएलपी (सीआरएल) संख्या 8084, 2009] के फैसले के पैरा 10 में कहा कि "यह आधुनिक युग में अस्वीकार्य है, जैसे 'निगर' शब्द या 'नीग्रो' आज अफ्रीकी-अमेरिकियों के लिए अस्वीकार्य हैं (भले ही वे 50 साल पहले स्वीकार्य थे,"
एक हथियार के रूप में बहिष्कार: दलितों के लिए अस्तित्व की कीमत
हमारे परिवेश में यह अजीब और अपरिचित नहीं है कि जब एक दलित बलात्कार पीड़िता विशेषाधिकार प्राप्त जातियों के किसी आरोपी के खिलाफ शिकायत दर्ज कराती है, तो परिणाम अक्सर अपराध के तत्काल आघात से परे होते हैं। कई मामलों में, दलित पीड़ित के परिवार को स्थानीय "पंचायतों" द्वारा गंभीर सामाजिक बहिष्कार, जुर्माना, मंदिर में प्रवेश पर प्रतिबंध, पिटाई और उनके समुदाय और गांव से निष्कासन का सामना करना पड़ता है। ये अनौपचारिक परिषदें पीड़ित परिवार पर जुर्माना लगा सकती हैं, जिससे उनका हाशिए पर जाना और भी मजबूत हो जाएगा। दलितों के लिए जीवित रहने की लागत अनुपातहीन रूप से अधिक है, क्योंकि वे न केवल हिंसा के आघात को सहन करते हैं, बल्कि न्याय मांगने के कलंक और परिणामों को भी झेलते हैं।
ठीक एक महीने पहले, सितंबर, 2024 में, उच्च जाति के एक आरोपी के खिलाफ POCSO की शिकायत करने पर 50 दलित परिवारों को कर्नाटक के यादगीर में सामाजिक बहिष्कार का सामना करना पड़ा था और इसी तरह की एक घटना कर्नाटक के एक गाँव में हुई थी, जिसमें लिंगायत और जाति हिंदू समुदायों के लोगों पर POCSO लगाया गया था। 28 वर्षीय दलित युवक अर्जुन मदार पर बेरहमी से हमला करने के बाद दलितों के उनके इलाकों में प्रवेश पर प्रतिबंध लगा दिया गया। आंध्र प्रदेश में दलित समुदाय की 55 वर्षीय मां को पेड़ से बांधकर पीटा गया क्योंकि उसके बेटे ने दूसरी जाति की लड़की से शादी कर ली थी। ये घटनाएँ स्पष्ट रूप से आपराधिक मानसिकता और इसके प्रति गहरे पूर्वाग्रह को दर्शाती हैंदलित समुदाय.
सबरंग इंडिया की विस्तृत रिपोर्ट यहां पढ़ी जा सकती है
जातिवादी प्रचार ने दलितों के बारे में एक नकारात्मक रूढ़िवादिता को कायम रखा, उनकी स्थिति को "अछूत" के रूप में मजबूत किया जिसके कारण दलितों के खिलाफ और अलगाव के एक उपकरण के रूप में अपमानजनक शब्दों का सामान्यीकरण हुआ। यह लंबे समय से चली आ रही सामाजिक पदानुक्रम दलित व्यक्तियों की गरिमा का अवमूल्यन करती है, जिससे कई लोग बहिष्कार के जोखिम पर चुप्पी चुन लेते हैं। हिंसा, सामाजिक कलंक और आर्थिक दंड की परस्पर क्रिया एक दुष्चक्र बनाती है जो अनुसूचित जाति/अनुसूचित जनजाति (अत्याचार निवारण अधिनियम), 1989 जैसे कड़े कानूनों के लागू होने के बावजूद कुछ समय के लिए दलितों को उत्पीड़न की प्रणाली में फंसा देती है। दलितों और आदिवासियों के खिलाफ उत्पीड़न और भेदभाव का मुकाबला करने के लिए पेश किया गया।
सिटीजन्स फॉर जस्टिस एंड पीस (सीजेपी) का "क्या जाति के नाम पर पुकारना एससी/एसटी अधिनियम के तहत अपराध नहीं है?" यहां पढ़ा जा सकता है.
अयोग्यता की भ्रांति: कलंक "कोटा खाने वाले"
गाली "कोटा खाने वाले" (ये "कोटा वाले" हमारी सीटें चुरा रहे हैं) इस गलत धारणा का प्रतीक है कि दलित जाति के आधार पर आरक्षण के माध्यम से सकारात्मक कार्रवाई के अयोग्य प्राप्तकर्ता हैं। इस अपमानजनक लेबल का तात्पर्य है कि उनकी उपलब्धियाँ योग्यता के बजाय पूरी तरह से कोटा का परिणाम हैं, जो हानिकारक रूढ़ियों और सामाजिक पूर्वाग्रहों को मजबूत करती हैं। दलितों के संघर्षों और योगदानों और दलित समुदाय के सदस्यों द्वारा झेले गए ऐतिहासिक अस्पृश्यता और अन्याय को खारिज करके, यह भाषा दलितों के खिलाफ गुस्से और पूर्वाग्रह को कायम रखती है। इस तरह की बयानबाजी न केवल ऐतिहासिक अन्यायों को सुधारने के लिए बनाए गए आरक्षण के उद्देश्य को कमजोर करती है, बल्कि दलित समुदाय के व्यक्तियों की प्रतिभा और प्रयासों का भी अवमूल्यन करती है।
दलित उत्पीड़न के मामले में उत्तर प्रदेश शीर्ष पर है
एससी/एसटी अत्याचार निवारण अधिनियम के तहत हर साल हजारों मामले सामने आते हैं। अपमानजनक भाषा को सामान्य बनाने से इस हिंसा को बढ़ावा मिलता है, जिससे दलित समुदायों के लिए सम्मान और सुरक्षा को बढ़ावा देने के लिए ऐसी भाषा को चुनौती देना और खत्म करना अनिवार्य हो जाता है।
जैसा कि सबरंग इंडिया में बताया गया है, भारतीय जनता पार्टी (भाजपा) द्वारा शासित राज्य वर्ष 2022 में अनुसूचित जाति और अनुसूचित जनजाति (अत्याचार निवारण) अधिनियम, 1989, (पीओए अधिनियम) के तहत दर्ज मामलों की उच्च संख्या में शीर्ष पर हैं। सामाजिक न्याय और अधिकारिता मंत्रालय द्वारा प्रकाशित केंद्र सरकार की रिपोर्ट से पता चलता है कि उत्तर प्रदेश में पीओए अधिनियम के तहत दर्ज कुल 51,656 मामलों में से 23.78% (दलितों के खिलाफ 97.7% अत्याचार के मामले) में 12,287 मामले दर्ज किए गए। इसके बाद दलितों पर अत्याचार के मामले दर्ज करने में राजस्थान और मध्य प्रदेश शीर्ष पर हैं। रिपोर्ट के निष्कर्ष जाति-आधारित हिंसा और हाशिए पर रहने वाले समुदायों के खिलाफ भेदभाव के साथ भारत के चल रहे संघर्ष की एक गंभीर याद दिलाते हैं।
केंद्रीय मंत्रालय की रिपोर्ट से यह भी पता चलता है कि, पीओए अधिनियम के तहत वर्ष 2022 में अनुसूचित जाति (एससी) के खिलाफ अत्याचार के 52,866 मामले और अनुसूचित जनजाति (एसटी) के 9,725 मामले दर्ज किए गए थे। इनमें से अधिकांश मामले, आश्चर्यजनक रूप से 97.7%, केवल 13 राज्यों में दर्ज किए गए, जिनमें भाजपा शासित उत्तर प्रदेश, राजस्थान और मध्य प्रदेश इस सूची में शीर्ष पर हैं। 2022 में, पीओए अधिनियम के तहत दर्ज किए गए 51,656 मामलों में से, उत्तर प्रदेश में 12,287 मामले दर्ज किए गए, जो 2022 में 13 राज्यों में दलितों के खिलाफ अत्याचार के कुल 97.7% मामलों में से 23.78% थे। इसके बाद, राजस्थान में 8,651 मामलों (16.75%) के साथ दलितों पर अत्याचार के दूसरे सबसे अधिक मामले दर्ज किए गए, जबकि मध्य प्रदेश में 7,732 मामले दर्ज किए गए, जो 14.97% है। बड़ी संख्या में मामलों वाले अन्य राज्यों में 6509 मामलों के साथ बिहार, 2902 मामलों के साथ ओडिशा और 2276 मामलों के साथ महाराष्ट्र शामिल हैं।
सौजन्य: सबरंग इंडिया.
புதிய அமைச்சரவை: ஓபிசிக்கள் ஐந்து இடங்களுடன் முன்னணியில் உள்ளனர், பிராமணர்கள், தலித்கள் மற்றும் ஜாட்கள் தலா இரண்டு இடங்களைப் பெற்றனர்
அக்டோபர் 18, 2024 அன்று வெளியிடப்பட்டது

ஜிடி ரோடு பெல்ட்டில் 5 அமைச்சர்கள், அஹிர்வால் 2 பேர், 8 மாவட்டங்களுக்கு பிரதிநிதித்துவம் இல்லை
கட்டுரை_ஆசிரியர் பிரதீப் சர்மா
புதிய மந்திரிசபையில் ஜாதி மற்றும் பிராந்திய சமன்பாடுகளை சரி செய்ய பாஜக முயற்சி செய்துள்ளது. பாஜகவின் ஓபிசி முகமான முதல்வர் நயாப் சிங் சைனி உட்பட, இந்த வகையைச் சேர்ந்த ஐந்து அமைச்சர்களுடன் புதிய அமைச்சர்கள் குழுவில் ஓபிசிக்கள் கணிசமான பங்கைப் பெற்றுள்ளனர்.
சைனியைத் தவிர, ஓபிசி அமைச்சர்களில் ராவ் நர்பீர் சிங், ஆறு முறை எம்எல்ஏவாக இருந்தவர் மற்றும் மத்திய அமைச்சர் ராவ் இந்தர்ஜித் சிங்கின் பேட் நோயர். ராவ் இந்தர்ஜித் சிங்கின் மகள் ஆர்த்தி ராவ், முன்னாள் துணை சபாநாயகர் ரன்பீர் கங்குவா மற்றும் ராஜேஷ் நகர் ஆகியோர் புதிய அமைச்சரவையில் உள்ள மற்ற ஓபிசி முகங்கள்.
பாஜகவின் மூத்த-எம்.எல்.ஏ அனில் விஜ் மட்டுமே அமைச்சரவையில் பஞ்சாபி முகமாக உள்ளார், இருப்பினும் கட்சிக்காக தேர்தலில் சமூகத்தைச் சேர்ந்த எட்டு உறுப்பினர்கள் வெற்றி பெற்றனர். முன்னாள் அமைச்சரான விபுல் கோயல், அமைச்சரவையில் வைஷ் சமூகத் தலைவராக இருப்பார். இரண்டு முறை எம்எல்ஏவாக இருந்த ஷியாம் சிங் ராணா மட்டும் ராஜ்புத் அமைச்சரவையில் இடம்பெற்றுள்ளார்.
தலித் சமூகத்திற்கு அமைச்சர்களில் இரண்டு பிரதிநிதிகள் இருப்பார்கள் - ஆறு முறை எம்எல்ஏவாக இருந்த கிரிஷன் லால் பன்வார் மற்றும் இரண்டு முறை எம்எல்ஏவாக இருந்த கிரிஷன் பேடி, இருவரும் முன்னாள் அமைச்சர்கள் மற்றும் முன்னாள் முதல்வர் மனோகர் லால் கட்டரின் விசுவாசிகள். பாஜகவின் 48 எம்எல்ஏக்களில் 8 பேரின் பிரதிநிதித்துவ சமூகம் உள்ளது. ஜாட் சமூகத்தின் 6 எம்எல்ஏக்களில் இருந்து, மூன்று முறை எம்எல்ஏவாக இருந்த மகிபால் தண்டா மற்றும் ராஜ்யசபா உறுப்பினர் கிரண் சவுத்ரியின் மகள் ஸ்ருதி சவுத்ரி ஆகியோர் அமைச்சரவையில் இடம் பெற்றுள்ளனர்.
பிஜேபிக்கு ஏழு இடங்களைப் பெற்றுத் தந்த பிராமணர்கள், கோஹானா எம்.எல்.ஏ. மற்றும் இரண்டு முறை எம்.பி.யாக இருந்த அரவிந்த் சர்மாவுக்கு கேபினட் பெர்த் மற்றும் புதுமுகம் கவுரவ் கௌதம் மாநில அமைச்சராக பதவியேற்றதன் மூலம் புதிய அமைச்சகத்தில் இரண்டு பிரதிநிதித்துவங்களைப் பெற்றனர்.
இதற்கிடையில், ஹரியானாவில் அதிகாரத்திற்கான நுழைவாயிலாகக் கருதப்படும் ஜிடி சாலை பெல்ட்டுக்கு அமைச்சரவையில் ஐந்து இடங்கள் கிடைத்தன. இதில் சைனி (லட்வா), விஜ் (அம்பாலா கான்ட்), மஹிபால் தண்டா (பானிபட்-கிராமப்புறம்), ராணா (ராடௌர்) மற்றும் பன்வார் (இஸ்ரானா) ஆகியோர் அடங்குவர். ஜிடி ரோடு பெல்ட்டில் உள்ள 29 இடங்களில் 18 இடங்களை பாஜக கைப்பற்றியது
11 எம்.எல்.ஏ.க்களில் 10 பேரை திருப்பி அனுப்பிய மற்றொரு பி.ஜே.பி கோட்டையான அஹிர்வால் பெல்ட், ஆர்த்தி ராவ் (அடேலி) மற்றும் ராவ் நர்பீர் (பாட்ஷாபூர்) ஆகியோர் பிரதிநிதித்துவம் பெற்று இரண்டு இடங்களுடன் திருப்தி அடைய வேண்டியிருந்தது.
பாங்கர் (பேடி-நர்வானா) மற்றும் தேஸ்வாலி பெல்ட் (சர்மா-கோஹானா) போன்ற பிற பகுதிகளுக்கு உரிய பிரதிநிதித்துவத்தை அளிக்க கட்சி முயற்சித்தது. கங்குவா ஹிசார் மாவட்டத்தையும், ஸ்ருதி பிவானி மாவட்டத்தையும் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தினர். மற்றொரு பாஜக கோட்டையான ஃபரிதாபாத் மாவட்டம், ஃபரிதாபாத் சட்டமன்ற உறுப்பினர் கோயல் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தினார். பிரஜ் பகுதி (பல்வால்) புதிய அமைச்சகத்தில் கவுதம் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தினார்.
பஞ்ச்குலா, ரோஹ்தக், சிர்சா, ஃபதேஹாபாத், ரேவாரி, நுஹ், ஜஜ்ஜார் மற்றும் சர்க்கி தாத்ரி மாவட்டங்கள் புதிய அமைச்சகத்தில் பிரதிநிதித்துவம் இல்லாமல் போய்விட்டன. இந்த மாவட்டங்களில் பெரும்பான்மையான இடங்களில் பாஜகவுக்கு எம்எல்ஏக்கள் இல்லை. குறைந்தபட்சம் 22 புதிய முகங்கள் தேர்தலில் வெற்றி பெற்றுள்ள நிலையில், ஆர்த்தி, ஸ்ருதி மற்றும் கௌதம் ஆகிய மூன்று புதியவர்களைத் தூண்டி, ஒரு ‘புதிய தோற்றத்தை’ கொடுக்க பாஜக முயற்சித்துள்ளது. புதிய அமைச்சரவை ஹரியானாவின் 36 ‘பிராதாரிகளின்’ நம்பிக்கையையும் அபிலாஷைகளையும் பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவதாக பாஜக மாநிலத் தலைவர் மோகன் லால் படோலி கூறினார்.
இந்தத் தேர்தலில் வெற்றி பெற்ற முந்தைய சைனி அரசாங்கத்தைச் சேர்ந்த இரண்டு அமைச்சர்களில், மஹிபால் தண்டாவுக்கு அமைச்சரவைப் பதவி வழங்கப்பட்டது, அதே நேரத்தில் மூல் சந்த் சர்மா நீக்கப்பட்டார்.
ராவ் இந்தர்ஜித் சிங் தனது மகள் ஆர்த்தி சிங் ராவ் சத்தியப் பிரமாணம் செய்து கொண்டதில் பெருமிதம் கொண்டார். இதேபோல், ராஜ்யசபா எம்.பி., கிரண் சவுத்ரி, தன் மகள் அமைச்சராக பதவியேற்றதை, ரசிப்புடன் பார்த்தார்.
ஸ்ருதி சவுத்ரியைத் தவிர, அனைத்து அமைச்சர்களும் இந்தியில் பதவியேற்றனர், அவர் ஆங்கிலத்தில் பதவியேற்க விரும்பினார்.
விழா முடிந்ததும், புதிதாக பதவியேற்ற அமைச்சர்கள் பிரதமருடன் குழு புகைப்படம் எடுக்க அழைக்கப்பட்டனர். புகைப்படத்தில் சேர ஆர்வத்துடன் விபுல் கோயல், தண்டாவிற்கும் அரவிந்த் ஷர்மாவிற்கும் இடையே தனது வழியை சூழ்ச்சி செய்து, அந்த நேரத்தில் அவர் சேர்க்கப்படுவதை உறுதி செய்தார்.
சந்திரபாபு நாயுடு, யோகி ஆதித்யநாத், பூபேந்திர படேல், ஹிமந்தா பிஸ்வா சர்மா, நெய்பியு ரியோ, பிரமோத் சாவந்த், விஷ்ணு தியோ சாய், கான்ராட் சங்மா மற்றும் புஷ்கர் தாமி உட்பட பல முதல்வர்கள் கலந்து கொண்டனர்.
13 அமைச்சர்கள் பதவியேற்றதையடுத்து, அனைத்து பதவிகளும் நிரப்பப்பட்டு விட்டதால், எந்த இடமும் காலியாகவில்லை. ஹரியானாவில் முதல்வர் உட்பட அதிகபட்சமாக 14 அமைச்சர்கள் இருக்கலாம்.
- கீதாஞ்சலி காயத்ரி
உபயம்: தி ட்ரிப்யூன்
New Cabinet: OBCs lead with five slots, Brahmins, Dalits and Jats get two each
GT Road belt gets 5 ministers, Ahirwal 2, no representation for 8 districts
Article_Author Pradeep Sharma
The BJP has tried to get its caste and region equations right in the new Council of Ministers. The OBCs have got substantial share in the new Council of Ministers with five of the ministers belonging to this category, including Chief Minister Nayab Singh Saini, the OBC face of the BJP.
Besides Saini, the OBC ministers included Rao Narbir Singh, a six-time MLA and a bête noire of Union Minister Rao Inderjit Singh. Rao Inderjit Singh’s daughter Arti Rao, former Deputy Speaker Ranbir Gangua and Rajesh Nagar are the other OBC faces in the new Cabinet.
BJP’s senior-most MLA Anil Vij is the only Punjabi face in the Cabinet though eight members from the community won the election for the party. Vipul Goel, a former minister, will be the lone Vaish community leader in the Cabinet. Two-time MLA Shyam Singh Rana is the only Rajput in the Cabinet.
The Dalit community will have two representatives in the ministry — six-time MLA Krishan Lal Panwar and two-time MLA Krishan Bedi, both former ministers and loyalists of former Chief Minister Manohar Lal Khattar. The community has representation of eight in BJP’s 48 MLAs. From the Jat community’s six MLAs, three-time MLA Mahipal Dhanda and Shruti Chaudhry, daughter of Rajya Sabha member Kiran Chaudhry, have been included in the Cabinet.
The Brahmins, who netted seven seats for the BJP, got two representations in the new ministry with Gohana MLA and two-time MP Arvind Sharma getting the Cabinet berth and newcomer Gaurav Gautam getting the Minister of State rank.
Meanwhile, the GT Road belt, considered to be the gateway to power in Haryana, got five slots in the Cabinet. These included Saini (Ladwa), Vij (Ambala Cantt), Mahipal Dhanda (Panipat-Rural), Rana (Radaur) and Panwar (Israna). The BJP bagged 18 of the 29 seats in the GT Road belt
The Ahirwal belt, another BJP stronghold, which returned 10 of 11 MLAs, had to content with just two slots with Arti Rao (Ateli) and Rao Narbir (Badshahpur) getting representation.
The party tried to give due representation to other areas like Bangar (Bedi-Narwana) and Deswali belt (Sharma-Gohana). While Gangua represented Hisar district, Shruti represented the Bhiwani district. The Faridabad district, another BJP stronghold, was represented by Goel, legislator from Faridabad. The Braj area (Palwal) was represented by Gautam in the new ministry.
Panchkula, Rohtak, Sirsa, Fatehabad, Rewari, Nuh, Jhajjar and Charkhi Dadri districts have gone unrepresented in the new ministry. The BJP has no MLAs in a majority of these districts. The BJP has tried to give ministry a ‘new look’ by inducing three newcomers — Arti, Shruti and Gautam — in the backdrop of at least 22 new faces winning the elections. BJP state president Mohan Lal Badoli claimed that the new Cabinet represented hopes and aspirations of the 36 ‘biradaris’ of Haryana.
Of the two ministers from the previous Saini government who won this election, Mahipal Dhanda was awarded a Cabinet berth, while Mool Chand Sharma was dropped.
Rao Inderjit Singh beamed with pride as his daughter, Arti Singh Rao, took her oath. Similarly, Rajya Sabha MP Kiran Choudhry watched with admiration as her daughter was sworn in as minister.
All ministers took their oaths in Hindi, with the exception of Shruti Choudhry, who opted to take her oath in English.
After the ceremony concluded, the newly inducted ministers were invited for a group photograph with PM. Vipul Goel, eager to join the photo, maneuvered his way between Dhanda and Arvind Sharma, ensuring he was included in the moment.
Several CMs, including N. Chandrababu Naidu, Yogi Adityanath, Bhupendra Patel, Himanta Biswa Sarma, Neiphiu Rio, Pramod Sawant, Vishnu Deo Sai, Conrad Sangma and Pushkar Dhami were among those present.
With the induction of 13 ministers, all berths have been filled and there is no vacancy. Haryana can have a maximum of 14 ministers, including the Chief Minister.
— Geetanjali Gayatri
Courtesy : The Tribune
नया मंत्रिमंडल: ओबीसी पांच सीटों के साथ सबसे आगे, ब्राह्मण, दलित और जाटों को दो-दो सीटें मिलीं
18 अक्टूबर, 2024 को पोस्ट किया गया

जीटी रोड बेल्ट को 5, अहीरवाल को 2 मंत्री, 8 जिलों को कोई प्रतिनिधित्व नहीं
आलेख_लेखक प्रदीप शर्मा
बीजेपी ने नई मंत्रिपरिषद में अपने जाति और क्षेत्र के समीकरणों को साधने की कोशिश की है. नई मंत्रिपरिषद में ओबीसी को पर्याप्त हिस्सेदारी मिली है और भाजपा के ओबीसी चेहरे मुख्यमंत्री नायब सिंह सैनी सहित पांच मंत्री इस वर्ग से हैं।
सैनी के अलावा, ओबीसी मंत्रियों में छह बार विधायक और केंद्रीय मंत्री राव इंद्रजीत सिंह के कट्टर प्रतिद्वंद्वी राव नरबीर सिंह भी शामिल थे। राव इंद्रजीत सिंह की बेटी आरती राव, पूर्व डिप्टी स्पीकर रणबीर गंगुआ और राजेश नागर नए मंत्रिमंडल में अन्य ओबीसी चेहरे हैं।
भाजपा के सबसे वरिष्ठ विधायक अनिल विज मंत्रिमंडल में एकमात्र पंजाबी चेहरा हैं, हालांकि समुदाय के आठ सदस्यों ने पार्टी के लिए चुनाव जीता। पूर्व मंत्री विपुल गोयल कैबिनेट में वैश्य समुदाय के अकेले नेता होंगे। दो बार के विधायक श्याम सिंह राणा मंत्रिमंडल में एकमात्र राजपूत हैं।
मंत्रालय में दलित समुदाय के दो प्रतिनिधि होंगे - छह बार के विधायक कृष्ण लाल पंवार और दो बार के विधायक कृष्ण बेदी, दोनों पूर्व मंत्री और पूर्व मुख्यमंत्री मनोहर लाल खट्टर के वफादार। बीजेपी के 48 विधायकों में इस समुदाय का प्रतिनिधित्व आठ है. जाट समुदाय के छह विधायकों में से तीन बार के विधायक महिपाल ढांडा और राज्यसभा सदस्य किरण चौधरी की बेटी श्रुति चौधरी को मंत्रिमंडल में शामिल किया गया है।
भाजपा के लिए सात सीटें जीतने वाले ब्राह्मणों को नए मंत्रिमंडल में दो प्रतिनिधित्व मिला, गोहाना विधायक और दो बार के सांसद अरविंद शर्मा को कैबिनेट में जगह मिली और नवागंतुक गौरव गौतम को राज्य मंत्री का दर्जा मिला।
इस बीच, हरियाणा में सत्ता का प्रवेश द्वार माने जाने वाले जीटी रोड बेल्ट को कैबिनेट में पांच स्थान मिले। इनमें सैनी (लाडवा), विज (अंबाला कैंट), महिपाल ढांडा (पानीपत-ग्रामीण), राणा (रादौर) और पंवार (इसराना) शामिल हैं। जीटी रोड बेल्ट की 29 सीटों में से बीजेपी को 18 सीटें मिलीं
अहीरवाल बेल्ट, एक और भाजपा का गढ़, जिसने 11 में से 10 विधायकों को वापस कर दिया, को आरती राव (अटेली) और राव नरबीर (बादशाहपुर) को प्रतिनिधित्व मिलने के साथ केवल दो स्लॉट से संतोष करना पड़ा।
पार्टी ने बांगर (बेदी-नरवाना) और देसवाली बेल्ट (शर्मा-गोहाना) जैसे अन्य क्षेत्रों को उचित प्रतिनिधित्व देने की कोशिश की। जहां गंगुआ ने हिसार जिले का प्रतिनिधित्व किया, वहीं श्रुति ने भिवानी जिले का प्रतिनिधित्व किया। भाजपा के एक अन्य गढ़, फ़रीदाबाद जिले का प्रतिनिधित्व फ़रीदाबाद के विधायक गोयल ने किया। नए मंत्रिमंडल में गौतम ने ब्रज क्षेत्र (पलवल) का प्रतिनिधित्व किया।
नए मंत्रालय में पंचकुला, रोहतक, सिरसा, फतेहाबाद, रेवाड़ी, नूंह, झज्जर और चरखी दादरी जिलों को प्रतिनिधित्व नहीं मिला है। इनमें से अधिकांश जिलों में भाजपा का कोई विधायक नहीं है। कम से कम 22 नए चेहरों के चुनाव जीतने की पृष्ठभूमि में भाजपा ने तीन नए लोगों - आरती, श्रुति और गौतम को शामिल करके मंत्रालय को 'नया रूप' देने की कोशिश की है। भाजपा के प्रदेश अध्यक्ष मोहन लाल बडोली ने दावा किया कि नया मंत्रिमंडल हरियाणा की 36 बिरादरी की आशाओं और आकांक्षाओं का प्रतिनिधित्व करता है।
पिछली सैनी सरकार के दो मंत्रियों में से, जिन्होंने यह चुनाव जीता था, महिपाल ढांडा को कैबिनेट मंत्री पद से सम्मानित किया गया, जबकि मूलचंद शर्मा को हटा दिया गया।
राव इंद्रजीत सिंह उस समय गर्व से झूम उठे जब उनकी बेटी आरती सिंह राव ने शपथ ली। इसी तरह, राज्यसभा सांसद किरण चौधरी ने अपनी बेटी को मंत्री पद की शपथ लेते हुए प्रशंसा के साथ देखा।
श्रुति चौधरी को छोड़कर सभी मंत्रियों ने हिंदी में शपथ ली, जिन्होंने अंग्रेजी में शपथ लेने का विकल्प चुना।
समारोह के समापन के बाद, नए शामिल किए गए मंत्रियों को पीएम के साथ एक समूह तस्वीर के लिए आमंत्रित किया गया। विपुल गोयल, फोटो में शामिल होने के लिए उत्सुक थे, उन्होंने ढांडा और अरविंद शर्मा के बीच अपना रास्ता बनाया, जिससे यह सुनिश्चित हो गया कि वह इस क्षण में शामिल थे।
एन. चंद्रबाबू नायडू, योगी आदित्यनाथ, भूपेन्द्र पटेल, हिमंत बिस्वा सरमा, नेफ्यू रियो, प्रमोद सावंत, विष्णु देव साई, कॉनराड संगमा और पुष्कर धामी सहित कई मुख्यमंत्री उपस्थित थे।
13 मंत्रियों के शामिल होने से सभी पद भर गए हैं और कोई पद खाली नहीं है। हरियाणा में मुख्यमंत्री सहित अधिकतम 14 मंत्री हो सकते हैं।
-गीतांजलि गायत्री
साभार: द ट्रिब्यून
மத்தியப் பிரதேச செய்தி மாநிலம்
எம்.பி செய்திகள்: பெட்ரோல் ஊற்றி உயிருடன் எரித்து, சிறுமி மரணம், வன்கொடுமை குற்றவாளியின் மகன் தீ வைத்தான்; வழக்கு தெரியும்
அக்டோபர் 18, 2024 அன்று வெளியிடப்பட்டது

கந்த்வா க்ரைம்: நெஞ்சை உலுக்கும் இந்த சம்பவம் கந்த்வா மாவட்டத்தில் உள்ளது. அக்டோபர் 7 ஆம் தேதி, நடுத்தர வயதுடைய ஒருவர் சிறுமியை பாலியல் பலாத்காரம் செய்தார், புகாரின் பேரில் குற்றவாளியை போலீசார் கைது செய்தனர். குற்றம் சாட்டப்பட்ட தந்தையின் அவமானத்திற்கு பழிவாங்கும் விதமாக, அவரது மகன் அக்டோபர் 12 அன்று சிறுமியின் மீது பெட்ரோல் ஊற்றி எரித்தான்.
வெளியீடு: உதித் தீட்சித்
மத்தியப் பிரதேச மாநிலம் கந்த்வா மாவட்டத்தில் தசரா அன்று பெட்ரோல் ஊற்றி எரிக்கப்பட்ட சிறுமி சிகிச்சை பலனின்றி வியாழக்கிழமை இரவு உயிரிழந்தார். இந்த சம்பவத்தில் பலத்த காயமடைந்த சிறுமி, இந்தூரில் உள்ள எம்ஒய் மருத்துவமனையில் சிகிச்சை பெற்று வந்தார். ஆறு நாட்களுக்குப் பிறகு சிறுமி இறந்தாள். சிறுமியைக் கொன்ற குற்றவாளி, அவளைத் துன்புறுத்திய குற்றவாளியின் மகன்.
இன்று வெள்ளிக்கிழமை, பிரேதப் பரிசோதனைக்குப் பிறகு, சிறுமியின் உடல் கந்த்வாவுக்குக் கொண்டு வரப்படுகிறது. இந்த வழக்கில் குற்றம்சாட்டப்பட்ட வாலிபர் மீது கொலை முயற்சி வழக்கு பதிவு செய்த போலீசார், அவரை கைது செய்து சிறையில் அடைத்தனர். இதனுடன், அவரது குடும்பத்தினர் மீதும் கட்டுப்பாடு பிரிவுகளின் கீழ் நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டுள்ளது. இப்போது குற்றம் சாட்டப்பட்ட இளைஞர்களுக்கு எதிராக மேலும் சில பிரிவுகள் சேர்க்கப்படும்.
தகவலின்படி, கந்த்வா மாவட்டத் தலைமையகத்தை ஒட்டியுள்ள கிராமத்தில் அக்டோபர் 7ஆம் தேதி தலித் சிறுமி பாலியல் பலாத்காரம் செய்யப்பட்ட சம்பவம் வெளிச்சத்துக்கு வந்தது. சிறுமியின் புகாரின் பேரில், கோட்வாலி காவல் நிலையம் உடனடியாக நடவடிக்கை எடுத்து, குற்றம் சாட்டப்பட்ட மங்கிலாலை கைது செய்து நீதிமன்றத்தில் ஆஜர்படுத்தி, அங்கிருந்து ஜாமீனில் விடுவிக்கப்பட்டார். இதற்குப் பிறகு, குற்றம் சாட்டப்பட்ட மங்கிலாலின் மகன் அர்ஜுன், பாதிக்கப்பட்ட பெண்ணை தனது தந்தை மீதான குற்றச்சாட்டுகளுக்கு பழிவாங்குமாறு மிரட்டினார். குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் மற்றும் அவரது குடும்பத்தினரும் பாதிக்கப்பட்ட குடும்பத்தை அடித்தனர், இதன் காரணமாக சிறுமி மன அழுத்தத்தில் இருந்தார்.
இச்சம்பவம் அக்டோபர் 12ஆம் தேதி நடைபெற்றது
தசரா தினத்தன்று, அக்டோபர் 12 அன்று, குற்றம் சாட்டப்பட்ட அர்ஜுன் சிறுமி மீது பெட்ரோல் ஊற்றி தீ வைத்தார். சிறுமியின் தந்தை உடனடியாக தீயை அணைத்து, மகளை கந்த்வா மாவட்ட மருத்துவமனையில் அனுமதித்தார். பாதிக்கப்பட்ட பெண் போலீசில் அளித்த வாக்குமூலத்தில், பாலியல் குற்றச்சாட்டில் சிக்கிய மங்கிலாலின் மகன் தன் மீது பெட்ரோலை ஊற்றி தீ வைத்ததாகவும், அதன் பிறகு குற்றவாளி அர்ஜுனை போலீசார் கைது செய்து சிறையில் அடைத்ததாகவும் கூறியுள்ளார்.
மகளின் மரணத்தால் அதிர்ச்சியில் குடும்பம்
இந்த சம்பவத்தில் பலத்த தீக்காயம் அடைந்த சிறுமி, சிறந்த சிகிச்சைக்காக இந்தூரின் மை மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டார், அங்கு சிகிச்சை பலனின்றி வியாழக்கிழமை இரவு உயிரிழந்தார். இதனால் அதிர்ச்சியடைந்த குடும்பத்தினர் கதறி அழுதனர். வெள்ளிக்கிழமை சிறுமியின் பிரேதப் பரிசோதனை செய்யப்பட்டு, உடல் காண்ட்வாவுக்கு கொண்டு வரப்பட்டு, அங்கு தகனம் செய்யப்படும். குற்றம் சாட்டப்பட்ட அர்ஜுன் மீது பதிவு செய்யப்பட்ட வழக்கில் மேலும் சில பிரிவுகளை போலீசார் சேர்க்க உள்ளனர்.
காந்த்வா போலீசார் அலட்சியமாக உள்ளனர்
இந்த சம்பவத்திற்குப் பிறகும், கந்த்வா மாவட்டத்தின் மொகத் காவல் நிலையம் பாலியல் வன்கொடுமை வழக்குகளை பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை. அக்டோபர் 14 அன்று, மொகாட் காவல் நிலையத்தின் கீழ் ஒரு சிறுமி முதலில் துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்டார், பின்னர் அவர் தலையில் அடிக்கப்பட்டார். இதனால் அவர் பலத்த காயம் அடைந்தார், அதன் பிறகும், நான்கு நாட்களுக்குப் பிறகு, அதாவது அக்டோபர் 17 ஆம் தேதி மாலை இந்த விவகாரத்தில் போலீசார் வழக்கு பதிவு செய்தனர். இது குறித்து, குற்றம் சாட்டப்பட்ட இளைஞர் மைனர் என்று குடும்பத்தினர் காவல்துறையில் குற்றம் சாட்டினர், எனவே போலீசார் சமரசம் மூலம் பிரச்னையை தீர்க்க முயன்றார். ஆனால், இதற்கு நாங்கள் தயாராக இல்லை.
நன்றி : இந்தி செய்திகள்
MP News: Burned alive by pouring petrol, girl dies, son of molestation accused had set her on fire; know the case
Khandwa Crime: This heart-wrenching incident is from Khandwa district. On October 7, a middle-aged man had molested a girl, on complaint the accused was arrested by the police. To avenge the insult of the accused father, his son poured petrol on the girl and burnt her on October 12.
Published by: Udit Dixit
The girl who was burnt by pouring petrol on Dussehra in Khandwa district of Madhya Pradesh died late Thursday night during treatment. The girl, who was seriously injured in the incident, was undergoing treatment at MY Hospital in Indore. The girl died six days later. The accused who killed the girl is the son of the accused who molested her.
Today, on Friday, after the post-mortem, the body of the girl will be brought to Khandwa. The police had registered a case of attempt to murder against the accused youth in the case and arrested him and sent him to jail. Along with this, action has also been taken against his family members under restrictive sections. Now more sections will be added against the accused youth.
According to the information, a case of molestation of a Dalit girl came to light on 7 October in a village adjacent to Khandwa district headquarters. On the complaint of the girl, the Kotwali police station took immediate action and arrested the accused Mangilal and presented him in the court, from where he was released on bail. After this, Arjun, son of accused Mangilal, threatened the victim to take revenge for the allegations against his father. The accused and his family also beat up the victim’s family, due to which the girl was under stress.
The incident was carried out on 12 October
On the day of Dussehra, on 12 October, accused Arjun poured petrol on the girl and set her on fire. The girl’s father immediately extinguished the fire and admitted the daughter to Khandwa District Hospital. In a statement given to the police, the victim said that the son of Mangilal, accused of molestation, poured petrol on her and set her on fire, after which the police arrested the accused Arjun and sent him to jail.
Family in shock due to daughter’s death
The girl, who was severely burnt in the incident, was admitted to Indore’s MY Hospital for better treatment, where she died during treatment late Thursday night. Since then, the family is in shock and is crying bitterly. The girl’s post-mortem will be done on Friday and the body will be brought to Khandwa, where she will be cremated. Police will add more sections in the case registered against accused Arjun.
Khandwa police is being negligent
Even after this incident, Khandwa district’s Moghat police station is not taking molestation cases seriously. On October 14, a girl was first molested under Moghat police station, then she was hit on the head. Due to which she was seriously injured, even after this, the police registered a case in the matter four days later i.e. on the evening of October 17. Regarding this, the family accused the police that the accused youth is a minor, so the police was trying to settle the matter through compromise. But, we were not ready for this.
Courtesy : Hindi News
Comments
Post a Comment